Tag: presentator

Geplaatst in blogs

Druk? Wat is druk? Wanneer ben je druk?

Gepost op door martijnvanvuuren

“Hoi!”
“Hoi”
“Hoe gaat het met je?”
“Goed hoor….. druk! Met jou?”
“Ja…. ook druk!”

Dit is zo maar de start van 80% van de gesprekken die ik hoor, zie en voer met mensen. Iedereen is druk! 
Maar wat is druk? Is druk uit te drukken 😉 in een aantal uren dat je bezig bent in de week? 
Is het de hoeveelheid werkzaamheden? Is het de aard van de werkzaamheden? Of zijn we gewoon allemaal druk als een soort mode verschijnsel? Moet je ‘druk’ zijn om iets voor te stellen?

Ik weet het allemaal niet zo goed.

Ik krijg heel vaak de vraag of opmerking van anderen dat ik zo verschrikkelijk druk ben. “Waar haal je de tijd vandaan om al die dingen te doen?” “Ben jij ook wel eens thuis?” “Doe jij ook wel eens niets?” Allemaal vragen die ik regelmatig te horen krijg. En ik vind het heel lief hoor. Want blijkbaar maken mensen zich zorgen om mij, en ze zijn altijd goed bedoeld. Maar tja, dan vraag ik me af; wat is druk en is druk goed of slecht?

Ik vind het heerlijk om druk te zijn. (Even voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over hyperactief ofzo…. Mensen dachten vroeger nog wel eens als ze mij zagen optreden met mijn toenmalige dweilorkest dat ik ADHD had. Ooit kwam ik eens een man tegen in Kroatië die mij herkende als die hyperactieve muzikant en na een week camping kwam hij stomverbaasd naar me toe met de opmerking dat ik zo rustig was op vakantie. Hij had altijd gedacht dat ik ADHD had!)

Maar het bezig zijn met veel verschillende dingen vind ik dus fijn!
Ik werk 4 dagen in de week in het onderwijs. En tja… het onderwijs is een drukke baan. Ik hoef het vast niet te hebben over werkdruk in het onderwijs, daar is genoeg over gezegd. Maar om dat vol te houden heb ik het juist nodig om een andere uitlaatklep te hebben. Voor mij is dat zingen, presenteren en het bespelen van percussie, en leuke dingen doen met mijn gezin en vrienden. Dat is wat mij energie geeft, waar ik heel blij van wordt! Ik vind het helemaal niet erg om ‘s avonds na een werkdag achter de computer te duiken om presentaties voor te bereiden, voorstellingen te bedenken of liedjes te studeren.
Ik gebruik mijn dagelijkse ritjes van huis naar Zevenaar om liedteksten te studeren met mijn voorgeprogrammeerde spotify lijstjes. 
En het allerliefst sta ik in het weekend op het podium om mijn passie te kunnen delen met het liefst zoveel mogelijk mensen. Om nog meer inspiratie op te doen ga ik ook nog eens heel graag naar het theater met leuke mensen en mag ik daar ook nog eens mijn mening over geven in de vorm van een online recensie. 

En ja ben ik dan druk? Nee… Want volgens mij is druk een gevoel. Druk is niet uit te drukken in uren of aantal taken. Ik doe heel veel dingen, maar alleen dingen die ik heel leuk vind. En door mijn GRIP ben ik heel bewust bezig met mijn bezigheden, doelen, passie, planning, taken e.d. 

De maand februari is voor mij een maand die je, kijkend naar mijn agenda, zou kunnen bestempelen als rustig. Ik heb maar één optreden met The Musical Night, maar deze maand voelt heel druk. Het is een piekmaand in het onderwijs. Cito-toetsen, rapporten maken, overdrachtsdossiers voor middelbare scholen, adviesgesprekken groep 8, driehoeksgesprekken groep 7, groepsplannen maken en dan ook nog de klas draaien met alle dagelijkse beslommeringen. En dat allemaal in mijn 4 werkdagen! Dat voelt als druk. 

Gelukkig weet ik dat februari een piekmaand is op school en kan ik daar rekening mee houden met alle andere werkzaamheden. Op mijn vrije maandag werk ik aan rapporten i.p.v. aan concerten en de weekenden gebruik ik om bij te tanken na een pittige werkweek. 

En vanaf maart, als ik het in de klas weer een beetje rust krijg ga ik weer los. Er staan alweer 9 optredens in de agenda in 3 maanden tijd. Zie ik daar tegenop…. nee ik heb daar nu alweer zin in!

Dus mensen… laten we elkaar niet meer vragen of vertellen hoe druk we zijn. Maar vraag aan elkaar of we happy zijn? En is het antwoord: nee! Doe daar dan wat aan! 

Geplaatst in blogs

2017: een meesterlijk jaar!

Gepost op door martijnvanvuuren

Terwijl er op radio 2 de top2000 alweer over de helft is, en iedereen al druk aan het piekeren is over de goede voornemens voor 2018 blik ik zelf graag even terug op 2017! Want wat voor een prachtig jaar was dat! Ik durf met recht te zetten dat dit voor mij persoonlijk een jaar is geweest die ik niet snel zal vergeten.

Het jaar startte met alle voorbereidingen voor ons huwelijk. Al had ik Hanneke al 2 jaar eerder ten huwelijk gevraagd….. in ons geval kwam van uitstel geen afstel.

En tijdens de voorbereidingen hadden we een gesprek met de Buitenpoort waar de vraag kwam of ik niet een keer een concertje wilde geven op een zondag middag. Het antwoord op die vraag is inmiddels bekend. En toen begon het balletje te rollen. In eens kwamen er dit jaar van verschillende kanten dingen op mijn pad.

Ik mocht theatergroep augustus weer begeleiden in het combo, ik presenteerde en jureerde een slagwerk festival, in zong legends of pop tijdens een concert, ik trad op in de musicalvoorstelling van De Hightlights in Arnhem, ik presenteerde/zong en dans bij een revueconcert in Angeren, ik werd gevraagd om deel te nemen in het combo van theatermaakster Jolien Kistemaker, zong samen met Hanneke bij een concert van Cantilene. Ik presenteerde een concert van Meander in de Theaterkerk, speelde als gastmuzikant mee met Volharding en recenseerde 9 musical voorstellingen.

Daarbij was dit ook nog het jaar met veel ontwikkelingen op mijn werk in het onderwijs. Zo werd ik in april gevraagd waarnemend directeur te worden van IKC Het Drieluik aangezien onze directeur zou vertrekken. Dat heb ik vervolgens ruim een half jaar gedaan. Daarnaast heb ik afgelopen maanden onze nieuwe interim ingewerkt, en daarnaast heel veel verschillende werkzaamheden uitgevoerd op school. Van invallen in uiteindelijk iedere klas tot het begeleiden van vluchteling kinderen op school  tot het maken van nieuwe beleidsplannen. En tot slot ben ik afgelopen maand aangenomen bij Curriculum.nu. (www.curriculum.nu) En mag ik het komende jaar in een team van 14 personen me gaan buigen over de bouwstenen van een nieuw onderwijs curriculum voor het profiel Mens en Maatschappij. Ofwel de vakken Aardrijkskunde, geschiedenis, economie en maatschappijleer. In vier keer een driedaagse en daarnaast een dag in de week ga ik daar mijn hoofd over buigen. Een verantwoordelijke en unieke uitdaging. Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis gaat het onderwijs curriculum bedacht worden door mensen uit het onderwijs zelf. En het is een eer om uit ruim 1000 mensen geselecteerd te worden!

En tussen al die dingen door ben ik ook nog eens de meest trotse vader van mijn twee prachtige kinderen en de man (ja ik mag nu man zeggen) van mijn lieve echtgenote en zijn we allemaal gezond! Wat wilt een mens nog meer!

Kortom: voor mij was dit een TOP jaar! Ik vind het bijna jammer om afscheid te moeten nemen van je: 2017!

Maar toch! We gaan erop proosten! Iedereen een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2018!

 

Geplaatst in blogs

Nog één week!!!!!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ongelooflijk! Ik kan het nog steeds bijna niet geloven. Ruim een half jaar geleden zat ik samen met Hanneke in de Buitenpoort om onze bruiloft voor te bereiden met Herman (eigenaar Buitenpoort). Na het gesprek zei hij opeens: “Even heel wat anders; Ik heb jullie op zien treden tijdens het bevrijdingsconcert in Huissen en bij een uitvaart in de Huissense Kerk. Lijkt het je niet leuk om een keer een optreden te geven op een zondag middag hier in de Buitenpoort?”

(Slik …. wie ik?) ehm Ja! Super gaaf. “Nou daar moeten we het na de bruiloft dan maar eens een keer rustig over hebben.”

En vanaf die dag is het gaan borrelen in mijn hoofd. (Nu moet ik heel eerlijk toegeven dat dit eigenlijk stiekem wel een wens van me is om ooit zoiets te mogen doen.) Wie had dat ooit gedacht. Zonder die vraag van Herman had ik waarschijnlijk nooit zelf de stap durven wagen om zoiets groots op poten te zetten. Veel te eng. En wie ben ik om een soloconcert te gaan geven? En wie zit daar op te wachten? Maar nu had ik ja gezegd! En nu ga ik het doen ook. Want zo zit ik in elkaar, als ik ja zeg, dan ga ik er ook voor!
Maar ja, waar begin je dan mee. Nu heb ik ooit al wel eens een idee gehad om een soort ‘ode aan de doden’  te zingen. Maar dat klinkt zo dramatisch. En vraag me niet hoe, maar op een gegeven moment kwam de term ‘Hollandse Meesters’ in me op. Vanaf dat moment is het balletje echt gaan rollen. Ik zag het opeens helemaal voor me!

Ik als een Nederlandse meester zing Nederlandstalige overleden artiesten (meesters in hun vak) en combineer dat met de Nederlandse schilderkunst. Ik had nog geen nummer gezongen maar het concept zat al helemaal in mijn hoofd. Toen kwam er een lijstje met artiesten waarvan ik vond dat ze een plekje verdiende in het programma en daarbij een longlist van de mooiste nummers. Maar ja, die lijst werd al snel veel te lang (wie heeft zoiets ook ooit longlist genoemd?) Ik zou zo een trilogie van Hollandse meesters kunnen maken. Dus schrappen!! Maar ja toen bleef er vooral een lange lijst met prachtige ballads over. Nou…. daar zit ook geen hond op te wachten. Dus helaas…. Kill your darlings…. schrappen maar weer en zoeken naar mooie, leuke, grappige en wat vlottere nummers. En volgens mij is dat gelukt.

Toen muzikanten zoeken. Eén iemand had ik al snel in gedachten. Wieke de Keyzer zou mijn pianiste moeten worden. Naast dat het een vriendin is, is het ook nog een heel fijn persoon om mee samen te werken en is ze super muzikaal. Veel van de nummers van mijn lijst zijn niet te verkrijgen op bladmuziek en Wieke kan dat! Die luistert en kan de akkoorden op papier zetten! En wat denk je….. ze wilde!!! Daarnaast vroegen veel nummers om een accordeon. Nou daarmee ken ik ook wel iemand! Collega Caroline Bremer speelde ooit samen met me in een personeelsband! En toen kwam ik een lied tegen met een prachtig intro van een bugel. Dat wil ik ook! Dus mijn trouwe vriend Tom Smits gevraagd! En dan nog percussie. Dat zou ik zelf kunnen doen maar nee….. niet bij mijn eigen concert. Dus Melvin Puijn gevraagd. De slagwerkdocent en dirigent van de slagwerkgroep van Volharding. Geen idee of hij hier tijd voor zou hebben, maar ook hij zei direct ja! (soms zit alles mee!)

En na maanden van teksten stampen en zelf oefenen, weken van repeteren met piano, en een korte periode van repeteren met het combo is het volgende week zo ver. Mijn wens gaat in vervulling! En dat voor een uitverkochte zaal van 180 man! Ongelooflijk! Wat ben ik een gelukkig mens.

Om Toon Hermans te citeren: Dit wordt een dag om lief te hebben, en dag en een jaar om lief te hebben, een jaar en een leven om lief te hebben. Oh er is zo veel!

Geplaatst in Geen categorie

Alles wat je (kuch) niet kunt gebr(kuch)uiken.

Gepost op door martijnvanvuuren

Zo irritant! Vlak voor de eerste repetitie met mijn pianiste Wieke als voorbereiding op mijn soloconcert Hollandse Meesters kreeg ik last van een irritante, droge, kriebelhoest. Ach ja… kan gebeuren…. gaat wel weer over. Ik heb nog even…. Maar ja, inmiddels 5 weken verder ga ik me toch wel een beetje zorgen maken. Aanstaande zondag moet ik optreden tijdens het concert van het koor Cantilene in Haalderen. En nog steeds, tijdens iedere repetitie krijg ik gemiddeld per 2 zinnen wel een keer zo’n irritante kuch. Het zijn geen uitgebreide hoestbuien maar wel heel storend.

Nu ben ik al een tijdje aan de hoestdrankjes, keelspray, trachitol en drink ik heel veel water, maar het mag niet baten. Gister maar eens even de dokter gebeld. “Nou meneer, vrijdag hebben we pas ruimte.” WAT? VRIJDAG? Maar zondag is het concert al!!! probeer ik nog, maar het maakte weinig indruk. “De dokter kan eventueel wel bellen.” Nou prima doen we dat! Wie weet kan hij telefonisch ook wel een paardenmiddel voorschrijven. “U wordt tussen 14.00 en 14.30u gebeld!”

Inmiddels was het alweer 16.30u en nog steeds geen telefoontje. Ik terug bellen…. gelukkig een andere assistente. “Oh meneer, wat vervelend. Ik snap er niks van. Maar u kunt morgen om 12.10u wel even langskomen.” Huh!?! Nou ja helemaal goed! Dus vandaag toch maar even langsgegaan. En gelukkig ik heb codeïne voorgeschreven gekregen (had ik zelf ook kunnen bedenken maar ok). Nu maar hopen dat het op tijd genoeg is en ik er zaterdag vanaf ben.

Let’s hope!