Blogs

Geplaatst in blogs

Van mijn kleutergroep naar MijnKleutergroep!

Gepost op door martijnvanvuuren

In 2005 studeerde ik af aan de PABO in Arnhem en begon ik aan mijn eerste baan in het basisonderwijs. Als 21-jarige werd ik leerkracht van een kleutergroep op Het Drieluik in Huissen. Wat was dat spannend, maar wat was dat ook geweldig. Op een fantastische school met even zo geweldige collega’s, kreeg ik iedere dag de verantwoordelijkheid en het vertrouwen van ouders om zorg te dragen voor hun belangrijkste bezit, namelijk hun kind. Tot op de dag van vandaag voel ik mij iedere dag dat ik voor de groep sta, ook verantwoordelijk voor die kinderen. Het is namelijk niet niks om je kind het grootste deel van de week af te moeten zetten op school, en er maar op te vertrouwen dat het kind in goede handen is. 

Voor mij was het een feestje. Destijds had je iedere week het programma ‘praatjesmakers’ op televisie waarin echte gesprekken werden gevoerd met jongen kinderen. Het was geweldig om te zien met hoeveel enthousiasme, fantasie, maar ook bloedserieus kinderen konden vertellen over allerlei onderwerpen. Ik had de eer om iedere dag deze gesprekken te mogen voeren.

In mijn omgeving merkte ik wel eens dat er wat neerbuigend gekeken werd naar het kleuteronderwijs. Beetje spelen, lekker lang naar buiten, geen nakijkwerk! Makkelijk baantje!

Maar daar verkijken mensen zich op! Als kleuterleerkracht wordt er, veel meer dan in de andere groepen, een beroep gedaan op de creativiteit, deskundigheid, inzicht van de leerkracht. Er zijn meestal geen kant en klare methodes die je openslaat en waar je een lesje uit doet. Als kleuterleerkracht maakten wij zelf onze thema’s, bedachten we zelf activiteiten, bedachten we zelf welke doelen we aan wilden bieden. We observeerden in hoeverre kinderen deze doelen behalen en hoe we ieder kind op zijn eigen niveau een passend aanbod kunnen geven. We werken aan taalvaardigheid, rekenvaardigheid, sociale- en emotionele vaardigheden, motorische vaardigheden, spelontwikkeling en ga zo nog maar even door. 

En naast dat je ieder kind zo goed mogelijk aanbod wilt geven, wil je ook ouders op de hoogte houden van de ontwikkelingen door middel van oudergesprekken en rapporten. Maar dat niet alleen, nee er wordt ook verwacht vanuit inspectie dat je zicht heb op de individuele ontwikkeling en dit verantwoord d.m.v. een observatie/registratie systeem.

En bij dit punt kom je op het moment dat veel nekharen overeind gaan staan bij kleuterleerkrachten. Uren ben je dan bezig met het invullen van ellenlange lijsten, om te verantwoorden waar kinderen staan in de ontwikkeling. Niet voor jezelf, want je kent de kinderen, maar voor anderen. In mijn inmiddels 18-jarige carrière heb ik al met diverse systemen gewerkt. De één wat beter dan de andere. De één wat minder werk dan de andere. Maar nooit met een systeem waar ik als leerkracht zelf de meerwaarde van in zag. Tot het moment dat we een paar jaar geleden op mijn huidige school IKC De Wissel op zoek waren naar een nieuw systeem en we aanliepen tegen MijnKleutergroep. En relatief nieuw en digitaal systeem om kinderen te observeren en registreren. 

Voor het eerst maakte ik kennis met een programma waar ik zelf iets aan had. Met MijnKleutergroep (MKG) kan ik een goed beredeneerd en doelgericht aanbod bieden aan mijn 30 kleuters. MKG helpt mij om alle doelen weg te zetten in het jaar en om ieder kind individueel te scoren op alle losse doelen. Met werkelijk één tik op mijn ipad heb ik aangegeven waar die ene kleuter staat op het gebied van cijferkennis (om maar een voorbeeld te noemen). 

De volgende keer dat ik hier weer mee verder aan de slag wil, open ik een doeloverzicht en krijg ik keurig te zien welke kinderen op welk niveau zitten zodat ik mijn aanbod aan kan passen op het niveau waarop ze uitgedaagd moeten worden. Dit doel koppel ik dan aan het rooster van mijn dag, en bij de start van de werkles ben ik direct klaar om te kijken hoe de kinderen scoren bij mijn aanbodsdoelen of andere doelen waar kinderen mee bezig zijn. En dit zijn nog maar de basisonderdelen van MKG. Want er is nog veel meer mogelijk, maar daar zal ik jullie nu niet mee vermoeien. 

Het is voor mij bijna ongelooflijk dat ik ooit nog eens zo positief zou zijn over een observatie/registratie systeem in het onderwijs. En helemaal ongelooflijk is het feit dat ik nu zelf mag werken voor dit systeem. Een tijdje geleden kwam ik de vacature tegen van MijnKleutergroep trainer. Iedere school die gaat werken met MKG volgt drie trainingen voor leerkrachten. Zelf zijn wij op De Wissel ook getraind door een zeer bevlogen, deskundige en enthousiaste trainster. Toen ik die vacature zag dacht ik: dat is iets voor mij!

Voor mij een perfecte baan waarin ik mijn passie voor onderwijs, mijn didactische skills, maar ook mijn presentatievaardigheden en enthousiasme kan gebruiken om het onderwijs voor kleuters, maar ook voor kleuterleerkrachten een beetje beter te maken. 

Inmiddels heb ik mijn eerste training gegeven en staan er al een heleboel op planning. Vanaf komend schooljaar zal ik één dag in de week minder voor de groep staan in Zevenaar. Maar ik blijf daarnaast ook nog werken met deze bijzondere leeftijdsgroep in combinatie met MKG en als bouwcoordinator, en ik hou één dag in de week vrij voor mijn eigen lieve kinderen en alle voorbereidingen voor mijn concerten. Heerlijk al die afwisseling!

Werk je met kleuters of in het basisonderwijs en wil je meer weten? Laat het me weten, dan kom ik met alle liefde een demo geven op school. Of kijk even op www.MijnKleutergroep.nl

Geplaatst in blogs

Gun jezelf een jaarplandag! (Of twee!)

Gepost op door martijnvanvuuren

Ieder jaar plan ik in de kerstvakantie een moment voor mezelf om eens terug te kijken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het komende jaar. Vorig jaar heb ik voor het eerst twee dagen uitgetrokken voor dit jaarplan, omdat het best een klusje is.

Omdat je er toch even voor moet gaan zitten, en ik me daarbij zo min mogelijk wil laten afleiden, heb ik mezelf dit jaar (en vorig jaar) opgesloten in een Airbnb om daar te werken aan het jaarplan. Even weg van alles en iedereen voor een momentje bezinning. 

De eerste dag staat altijd in het teken van terugkijken. Wat was het voor een jaar? Wat heb ik allemaal gedaan? Wat waren de leuke momenten, maar ook de minder leuke momenten? Waar ben ik tevreden over? Wat zou ik anders willen of moeten doen? Wat maakt me blij? Wat maakt me trots? En nog veel meer van dit soort vragen. 

Zo’n terugblik op je jaar geeft ook altijd weer leuke overzichtjes. Leuke statistieken. Hier een beeld van mijn jaar in een aantal cijfers:

  • Ik heb afgelopen jaar 17 optredens gegeven.
  • Ik ben 18 keer naar het theater geweest.
  • Ik heb afgelopen jaar 29 boeken gelezen (en één boek niet uitgelezen)
  • Ik heb dit jaar 5461 foto’s gemaakt met mijn telefoon. 
  • Gemiddeld gezien geef ik de zaterdag de beste beoordeling.
  • De maand mei heeft ook het best gescoord in mijn dagelijkse review. 
  • Ik ben 54 keer uit eten geweest. (Waarvan 5x bij Loetje 🙈)
  • Ik heb mezelf gedurende dit jaar 54 doelen gesteld. Daarvan heb ik er 48 heb behaald en 6 niet.
  • Ik heb 46 wekelijkse reviews gedaan, 4 kwartaal reviews en nu dus de jaarreview. 

Daarnaast  was 2022 het jaar waarin “Hollandse Meesters In Concert” in premiere ging en het aantal aanvragen boven verwachting binnen kwamen vanuit het hele land. 
Ook kijk ik met heel veel trots en plezier terug op het Evita avontuur. Wat was het een leerzame en toffe periode waarin ik veel nieuwe, leuke en lieve mensen heb leren kennen en waarin ik muzikaal echt uitgedaagd werd. 
Daarnaast ben ik dit jaar gestart met de opleiding middenmanagement. Dat is een leuke uitdaging, waar ik weer nieuwe inzichten krijg, nieuwe dingen leer, maar ook weer echt terug moet in de schoolbanken, inclusief veel lezen, huiswerkopdrachten en het schrijven van papers. 

Afgelopen jaar hebben we met mijn geweldige gezin en mijn lieve familie hele leuke dingen ondernomen. Heerlijke vakanties, weekendjes weg, dagjes weg, heel veel spelletjes en heel veel liefde! Wat ben ik toch een gezegend mens!
Ook heb ik afgelopen jaar veel leuke dingen ondernomen met mijn lieve vrienden. Veel leuke uitstapjes, weekendje weg, lekkere etentjes en heel veel fijne gesprekken! En dan heb ik ook nog eens van die leuke en lieve collega’s waarmee we ontzettend veel leuke dingen hebben ondernomen. Spelletjesavonden, naar een festival, karaoke, etentjes, ijsspelen en nog veel meer.

Als ik zo het jaar bekijk, dan ben ik toch ook maar een geluksvogel. Ik geniet enorm van alles wat ik doe. Maar als ik bedenk wat mij het allergelukkigst maakt dan zijn het toch wel al die leuke en lieve mensen in mijn leven. Jullie maken dat ik zo’n fijn en gelukkig leven leid. En dan natuurlijk bovenal mijn lieve Hanneke. Zonder haar zou ik niet geworden zijn wie ik ben, en niet het leven kunnen leiden zoals ik dat nu doe. Door alle ruimte, vrijheid en vertrouwen die ik krijg kan ik mijn drukke leventje leiden. Maar zij is ook de persoon die me af en toe kan terugfluiten en daar ben ik heel blij mee. Ik ben zo trots op hoe wij onze ongeregelmatige leventjes samen organiseren. En het is zo fijn om het samen te doen! En dan hebben we ook nog van de lieve ouders die altijd voor ons klaar staan om op te passen! (😘)

De plannen voor komend jaar zijn in de grondverf gezet! Ik kijk enorm uit naar 2023 en kan niet wachten om volgend jaar weer met net zo’n grote glimlach terug te kijken op dat jaar!

Ik kan iedereen aanraden: gun je zelf ook zo’n jaarplandag!

Geplaatst in blogs

Het zwarte gat na Evita?

Gepost op door martijnvanvuuren

Het zit erop! Na ruim 9 maanden van voorbereidingen hebben we afgelopen 2 weekenden 8 voorstellingen gespeeld van Evita de musical. Na 30 repetitie avonden, 3 repetitie weekenden, 1 technische doorloop en 2 generale repetities was het dan zover. Eindelijk mochten we aan het publiek laten zien waar we de afgelopen periode zo druk mee zijn geweest. En wat ben ik trots!

Om eerlijk te zijn vond ik het afgelopen februari best spannend. Met een grote groep talentvolle zangers en zangeressen begonnen we aan het grote avontuur. Na 5 auditie dagen kreeg ik te horen dat ik de rol van Che mocht spelen. Een geweldige rol, maar ook een verschrikkelijk moeilijke rol. Evita is een doorgecomponeerde musical van Andrew Lloyd Webber. Dat betekent dat alle teksten gezongen worden. De zangpartijen zouden echt het uiterste van mij vragen. Zowel in bereik, als in ritme, als in de ongelooflijk vreemde melodieën. Maar dat was ook juist de uitdaging die ik heel graag aan wilde gaan. Op de middelbare school na, had ik nooit eerder een rol gespeeld in een musical, en dan nu gelijk dit!? Kon ik dat wel? 

Tijdens de eerste repetities kwam ik er dan ook achter dat de Evita waarmee ik zou spelen 4 jaar lang les heeft gehad bij de MAF op het conservatorium in Tilburg. Ook de andere Che (want we spelen met een Cast A en een cast B) heeft een conservatorium opleiding afgemaakt. En daar komt Martijn van Vuuren aan met zijn klein jaartje zangles, zo’n 10 jaar geleden. Om eerlijk te zijn werd ik daar wel een klein beetje onzeker van. Maar aan de andere kant had ik ook veel vertrouwen in het creatieve team. Zij hadden blijkbaar voldoende vertrouwen in mij. En als ik ergens aan begin dan wil ik het ook goed doen, dus ik ga gewoon kei hard studeren en me optrekken aan mijn geweldige medespelers. 

Gelukkig werd ik al heel snel gerust gesteld. Iedereen bij Evita is zo ontzettend lief, betrokken en behulpzaam dat ik me al heel snel op mijn gemak voelde. Ik ben met de bladmuziek achter de piano gaan zitten en ben de onmogelijke muzikale riedeltjes gaan uitzoeken. En op het moment dat je denkt: ‘he dit klinkt wel heel vreemd, dat zal wel niet kloppen!?’ Bleek dat juist wel goed te zijn. Maar oefening baart kunst, en na veel herhalen gaan zelfs de meest onlogische muzikale lijnen, logisch klinken. Ook ben ik ontzettend goed geholpen door onze muzikaal leider Silencio die met zijn passie en enthousiasme altijd het niveau weer wist op te krikken.

Na het kennen van alle noten en de enorme hoeveelheid teksten kwam de uitdaging van het daadwerkelijk zingen van alle partijen. Vooral de stemconditie was voor mij een heikel punt. Ondanks dat ik echt wel veel zing tijdens alle concerten van het afgelopen jaar, is mijn stem echt niet getraind om deze partijen te zingen. Regelmatig lag mijn stem er dan ook af na een repetitie avond, of een dagje thuis studeren. In de laatste periode van de repetities na de zomer heb ik dan ook Hanneke gevraagd om twee keer mee te luisteren en mij te voorzien van een aantal tips om dit technisch beter onder de knie te krijgen. Dat heeft ze gedaan en dat heeft mij enorm geholpen. Ineens werd het makkelijker en kreeg ik meer vertrouwen, maar het blijft spannend.

Zeker de week van de eerste uitvoeringen was een marathon. ’s Morgens om 6.15u ging de wekker, dan stond ik een hele dag voor de klas. Daarna moest ik om 17.00u in het theater zijn en lag ik tegen middennacht in bed. En zo drie dagen door, en toen moesten de uitvoeringen nog beginnen! Maar met een regime van heel veel drinken (en plassen) en heel veel bubbelen om je stembanden te hydrateren ben ik de week doorgekomen en konden we beginnen aan de premiere. En wat was dat gaaf! Eindelijk konden we het resultaat laten zien! En hoe gaaf is het dan  dat je familie in de zaal zit, 19 collega’s, vrienden en andere bekenden. Het was super spannend en ik moet eerlijk zijn dat er een aantal hele slechte nachten aan vooraf zijn gegaan, maar wat ging het goed! De eerste voorstelling was kicken! En al was ik toen al heel tevreden, de shows die daarna kwamen zijn alleen nog maar beter gegaan, met als hoogtepunt de allerlaatste voorstelling. Toen kwam alles samen en lukte het om alles los te laten en kon ik heerlijk zingen, spelen en genieten van de prachtige show, de geweldige muziek en vooral de fantastische mensen waarmee ik dit mocht doen!

Ik ben het creatieve team (in het bijzonder Stan en Silencio) ontzettend dankbaar voor het vertrouwen dat ze in me hadden en voor de enorm leerzame periode. Ik ben Sasha (mijn mede Che) enorm dankbaar voor de enorm fijne samenwerking en alles wat ik van hem geleerd heb door goed af te kijken. Ik ben de overige castleden enorm dankbaar voor de geweldige periode die we samen hebben gehad. Wat waren jullie goed, wat waren jullie lief en wat waren jullie gezellig! En dan het fantastische ensemble! Jullie stonden als een huis! Jullie hebben de show echt de glans gegeven die het nodig had. Tot slot ook enorme dank aan het geweldige orkest, de mensen van techniek en grime (welk kwastje moest ik ook alweer hebben voor deze foundation?) en de mensen van productie! 

Ik ben bang dat alle teksten en liedjes nog weken in mijn hoofd blijven hangen, maar dat is niet erg want die gaan gepaard met een hele grote glimlach! 

En dan nu het grote zwarte gat??? Nee hoor… we gaan gewoon lekker door met het geven van concerten, mijn geweldige baan in het onderwijs, de opleiding Middenmanagement en mijn geweldige gezin (want zonder hun steun had ik dit niet kunnen doen). Straks in December/Januari/Februari houdt ik even een soort van “winterstop” met mijn muzikale activiteiten. En daarna gaan we weer lekker knallen.  

Foto’s: Lisanne Vloet

Geplaatst in blogs

Ode aan Angeren!

Gepost op door martijnvanvuuren

Vandaag vieren we het jubileum van De Harmonie in Angeren. Ze bestaan alweer ruim 100 jaar en daar gaan we bij stil staan vanavond. En wat ben ik blij dat ik daar bij mag zijn! Ik durf bijna wel te zeggen dat ik zonder de harmonie van Angeren misschien wel niet zoveel op het podium zou hebben gestaan als dat ik nu kan en mag doen. 

Ik denk dat ik toch al ruim 15 jaar betrokken ben bij het jaarlijkse themaconcert van het orkest uit Angeren. En ja, ik heb wel eens een jaartje overgeslagen omdat ik niet kon, maar voor de rest mocht ik er altijd bij zijn. En dat vond en vind ik een feest.

Want waar een klein dorp toch groot in kan zijn!!!
De harmonie in Angeren is een geweldige club muzikanten die ieder jaar weer weten te verrassen. Er is daar een harde kern binnen de vereniging die het ieder jaar weer voor elkaar krijgt om met een origineel idee te komen. 

Ik weet eigenlijk niet meer helemaal zeker wat mijn eerste concert was, maar in mijn herinnering was dat een musical concert. Mijn bijdrage was nog heel bescheiden. Ik mocht een lied zingen en we waren met een grote groep mensen levende personages uit diverse musicals. Ik denk dat ik voor de eerste keer het concert mocht presenteren tijdens het circus thema. Als circusdirecteur mocht ik het programma aan elkaar praten. Een jaar later mocht ik zelfs met het orkest mee op reis naar Disneyland Parijs voor het Disneyconcert. 

Wat later werden de thema’s steeds verder uitgedacht en werden veel thema’s geïnspireerd op bekende televisieprogramma’s. Zo mocht ik een avond Robert ten Brink spelen in een concert met het thema ‘All you need is love’. Compleet met vooraf opgenomen videoboodschappen, een camper, opnames in het dorp en een heuse liefdesbank in de zaal.
Ook hebben we Miljoenenjacht gedaan. Met kandidaten uit het publiek hebben we diverse spellen gespeeld en uiteindelijk koffertjes open gemaakt met daarin de prijzen en de te spelen nummers. Ook kijk ik met veel plezier terug op een muzikale pubquiz die ik mocht presenteren en het concert in het thema Revue, waar ik samen met mijn toenmalige musical groep De Highlights heb mogen zingen en zelfs voor het eerst dansen in Angeren!

Een bijzondere editie was “Soldaat van Angeren” waarin we een waargebeurd oorlogsverhaal uit Angeren speelden met de plaatselijke toneelvereniging en prachtige muziek van het orkest. Natuurlijk gebaseerd op Soldaat van oranje. 
Daarna hebben we nog een muzikale ode aan het dorp zelf gebracht in het concert: ‘Angeren ons Plekske’ en het laatste grote concert: Oh wat een (100) jaar. Een avond vol met tien verkledingen uit de tien decennia dat de vereniging oud was.

Het leuke voor mij in Angeren is dat ik er zoveel vrijheid krijg en dat ze me inmiddels door en door kennen. De geweldige concertcommissie weet inmiddels precies wat ik leuk vind, waar mijn kracht ligt en nooit is iets te gek. Er is veel ruimte voor improvisatie, er is heel veel ruimte voor interactie met het lieve publiek uit Angeren en ook krijg ik veel ruimte in de keuze van de liedjes die ik samen met het orkest mag zingen. En de laatste jaren heb ik steeds meer de kans gekregen om mezelf te laten zien als presentator maar ook als zanger. 

Ik weet heel zeker dat ik door de concerten in Angeren zoveel plezier heb gekregen in het werken met orkesten en dat dit mede ook een reden is geweest dat ik nu met orkesten door het hele land mag optreden tijdens mijn “Hollandse Meesters in Concert” concerten. Misschien überhaupt wel het presenteren en zingen. Daar heb ik heel veel ervaring op mogen doen. Daar heb ik de vrijheid gevoeld om mezelf te zijn, om grenzen op te zoeken, er soms misschien overheen te gaan. Om lekker gek te mogen doen, maar ook om mooie gesprekken te voeren met mensen uit het publiek. We hebben doldwaze maar ook mooie serieuze concerten samen gegeven. En vanwege dit bijzondere jubileum dat we vandaag gaan vieren, wil ik de vereniging (d.m.v. Deze blog) heel graag bedanken.

En namen noemen is gevaarlijk, maar toch wil ik heel graag de harde kern van de concertcommissie van de afgelopen jaren even noemen. Tom, Kitty en Ella; jullie zijn toppers! Ook de dirigent Casper, die het soms zwaar te verduren heeft met alle gekkigheid die wordt bedacht, wil ik bedanken! We gaan er vanavond een knalfeest van maken!!! Ik heb er super veel zin in!

Geplaatst in blogs, Geen categorie

De premiere van Hollandse Meesters in Concert is een feit!

Gepost op door martijnvanvuuren

Wie had dat gedacht? Wat heb ik er lang op moeten wachten!

Zaterdag 14 mei, mocht ik dan eindelijk Hollandse Meesters in Concert (HMIC) spelen met een fantastisch orkest. Wat heb ik staan genieten!

Ruim 2 jaar lang heb ik samen met mijn combo 23 liedjes gezongen tijdens ‘Martijn zingt Hollandse Meesters.’ Nu heb ik de eer om 10 van die nummers te mogen zingen met heuse harmonie en fanfare orkesten door het hele land. En wat een rijkdom aan klanken komen er dan voorbij.

Ik ben Emile Stoffels (arrangeur van StoffelsMusic) eeuwig dankbaar voor het feit dat hij met mij in dit avontuur is gedoken. Want het was voor hem natuurlijk een risico. Uren, dagen, maanden en uiteindelijk zelfs jaren heeft hij gestoken in dit project. Het schrijven van arrangementen, gebaseerd op de nummers die we deden tijdens mijn vorige concerten. Eigen bedachte medley’s heeft Emile bewerkt voor harmonie en fanfare. En als je dan aan het zingen bent met zo’n orkest wordt je telkens verrast door al die prachtige melodieën, tegenmelodieën, ritmes, akkoorden en leuke verrassingen. Emile heeft fantastisch werk gedaan.

Nu mag ik aan bak! Eerst het promoten van het concept en vervolgens het uitvoeren. Voor mij is het werken met orkesten door het hele land best spannend. Op het moment dat een orkest besluit het concert met mij te gaan geven, gaan ze een half jaar hard aan de bak om de stukken erin te krijgen. Maar pas een week van te voren, of zelfs op de dag van het concert zelf, kom ik bij het orkest en gaan we samen repeteren. Voor mij zal het iedere keer weer een verrassing zijn hoe dat gaat. Natuurlijk zijn er grote verschillen in de niveau’s van verschillende orkesten. Daarnaast heb je te maken met interpretaties van diverse dirigenten, verschillen in tempo en verschillende karakters. Dit zijn de dingen die het voor mij spannend, misschien soms lastig maar vooral heel leuk maken.

Want ik hou van mensen. Wat is het heerlijk om steeds weer nieuwe enthousiaste muzikanten te ontmoeten. Ieder mens vraagt om een andere benadering. De sfeer bij ieder orkest is anders. Ik hoop met mijn enthousiasme en plezier ervoor te zorgen dat iedereen zich op zijn gemak voelt en er samen met mij een geweldige avond/middag van wilt gaan maken.

De eerste keer is dat in ieder geval gelukt! Al zeggen ze soms dat Friezen wat stug zijn. Ik heb daar helemaal niets van gemerkt. Wat heb ik een fijn contact gehad met mijn contactpersoon van het orkest. Wat werd ik hartelijk ontvangen tijdens de repetitie en wat een prettige en constructieve samenwerking heb ik gehad met de dirigent. Dat belooft veel goeds voor de toekomst. Ook het publiek in Friesland heeft zichtbaar genoten. Er werd lekker luid meegezongen en ze reageerden geweldig op de vragen. En zelfs mijn “slachtoffer van de avond” Tonny kon het waarderen.

In de agenda staan alweer een aantal concerten van HMIC gepland en ondertussen ben ik ook alweer met een aantal andere orkesten in de agenda aan het duiken om een aantal concerten in te plannen. En er is nog ruimte hoor! Kijk vooral even hier voor alle informatie en laat het me weten als je vragen hebt. Ik ben erg dankbaar dat ik dit mag en kan doen!

Foto’s: Folkert Folkertsma

Geplaatst in blogs

Oh wat een circus, oh wat een show!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ergens in 2021 zag ik een oproep voorbij komen. Stichting Talent Ontwikkelplaats Arnhem gaat de musical Evita op de planken brengen. Daarvoor zochten ze mensen die auditie wilden komen doen. Super spannend natuurlijk. Ik heb nog nooit ergens echt auditie voor hoeven doen, maar het borrelde al wel een tijdje.

Al vanaf 1994, toen mijn ouders mij en mijn zus meenamen naar The phantom of the opera in Scheveningen, was ik verkocht. Ik was betoverd door de illusie van het theater. Mensen die zingen, dansen en acteren met prachtige muziek, decors en kostuums. Ik ben mijn ouders nog steeds dankbaar dat ze ons mee namen. Ook de jaren erna gingen we steevast naar de musical in het Circustheater. Van Miss Saigon tot Elisabeth, en van Tarzan tot The Lion King. We gingen ze allemaal af. Inmiddels heb ik 139 musical gezien (ja sorry… ik ben ooit begonnen dat bij te houden 🙈) maar heb ik nooit echt zelf een musical gespeeld. (Dat is trouwens niet helemaal waar. Op de middelbare school heb ik ooit meegedaan aan een musical productie. Later heb ik ook wel een aantal jaar ‘The highlights’ gedaan. Een groep waarmee we hoogtepunten uit musicals zongen en dansten. Maar een rol in een bekende musical spelen stond toch nog wel op een soort van niet bestaand bucketlistje.)

Vorig jaar heb ik ook (online) auditie gedaan voor de musical Rent. Daar mocht ik komen spelen, maar wekelijks repeteren in Hilversum heeft me toch doen besluiten dat niet te gaan doen. Nu was er de kans om een prachtige musical te gaan doen, en ook nog eens vlak in de buurt.
Ik ben dus auditie gaan doen voor de rol van Che. De mannelijke hoofdrol, de verteller/de criticaster, de Antonio Banderas uit de film van 1996.

Gezien de Coronapademie, en het feit dat alle optredens toch stil kwamen te liggen, had ik hier ook wel tijd voor. Dat blijkt inmiddels een beetje anders te liggen. De agenda stroomt momenteel aardig vol. Maar oke, ik heb me opgegeven, 4 nummers voorbereid en auditie gedaan. Tot mijn grote vreugd kreeg ik het bericht dat ik was aangenomen. Hoe vet! Che is echt een gave, pittige en uitdagende rol. Gave muziek om je tanden eens flink in te zetten.

Inmiddels zijn we 2 maanden aan het repeteren met een geweldige club mensen. Het is een enthousiaste en gemotiveerde groep en een fijne crew die ons klaarstoomt voor de uitvoeringen straks. Afgelopen weekend hadden we ons eerste repetitie weekend. 2 Dagen lang zijn we bezig geweest met het zetten van de eerste akte. Muzikaal staat alles in de grondverf en nu zijn we dus ook op de vloer gaan spelen. Wie staat waar? Waar kom je op? Wat moet je doen? En… nu komt het moeilijkste… zoveel mogelijk uit je hoofd! Het zijn heel wat teksten, maar langzamerhand komt het er beetje bij beetje in. Gelukkig hebben we nog tot november de tijd. En die tijd gaan we zeker nodig hebben, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het een prachtige voorstelling gaat worden.

4 november speel ik de première in het Posttheater in Arnhem. Dat weekend zijn we daar nog 3 keer te zien. Het weekend erna spelen we in de Lindenberg in Nijmegen. Ik ga jullie natuurlijk tegen die tijd nog tot vervelends toe spammen met alle info over kaartverkoop. Maar dan kun je die weekenden vast in de agenda noteren! Hihi.

Ik duik zo de bladmuziek weer in en ga vanavond weer lekker door met repeteren!

HOME

Geplaatst in blogs

Het kan, het mag en wat is het fijn!

Gepost op door martijnvanvuuren

In december 2018, op het moment dat ik volop bezig was met mijn concerten van ‘Martijn zingt Hollandse Meesters’ trok ik de stoute schoenen aan. 

Ik kreeg het idee om de optredens die ik gaf op een andere manier vorm te gaan geven. Ik genoot intens van het optreden met mijn lieve en fantastische combo. Stuk voor stuk schatten die veel tijd en energie hebben gestopt om mijn belachelijke idee van een theaterconcert in werkelijkheid te gaan brengen. Maar wat mij een beetje tegenstond, was de enorme rompslomp die erbij kwam kijken om het optreden heen. Het regelen van lokaties, het plannen van repetities in volle agenda’s, de verantwoordelijkheid voor de kaartverkoop en nog heel veel meer regel zaken.

Toen dacht ik, wat als ik nu concerten ga geven met harmonie en fanfare orkesten. Dat is tenslotte waar mijn muzikale roots vandaan komen. Vanaf mijn 7de heb ik muziek gemaakt in een harmonie orkest en het plezier en de passie gezien waarmee muzikanten daar samen musiceren. Dat vind ik geweldig. Het verenigingsgevoel, het samenwerken naar iets moois, het plezier dat samen musiceren geeft en het trouwe publiek dat komt genieten van de concerten. 

Al jarenlang ben ik betrokken bij themaconcerten die georganiseerd worden bij De Harmonie uit het naburige dorp Angeren. Op een fantastische manier bedenken zij ieder jaar weer originele ideeën en werken die tot in de puntjes uit. Al jarenlang mag ik daar mijn bijdrage aan leveren door te zingen en te presenteren bij die concerten. Altijd weer een hoogtepunt in het jaar. Dus ik dacht… dat kan ik natuurlijk ook zelf organiseren. Niet ieder orkest heeft de mensen die de tijd en de creativiteit hebben om dergelijke thema’s uit te werken. Hoe makkelijk zou het zijn voor het orkest als dat alles uit handen wordt genomen? De arrangementen liggen klaar, het thema is helemaal uitgedacht en uitgewerkt, er komt iemand (ik zei de gek) het concert presenteren samen met orkest zingen. Ik neem decorstukken mee, een diapresentatie, er is een kant en klaar draaiboek voor licht en techniek, de flyers en posters worden aangeleverd en dat voor een zo scherp mogelijke prijs. Makkelijker kunnen we het niet maken. En ook nog leuker!!!

Dit idee ontstond dus in december 2018. Januari 2019 voerde ik mijn eerste gesprek met arrangeur Emile Stoffels van StoffelsMusic. Emile kende ik een beetje uit mijn eigen harmonie tijd en heeft zijn eigen muziekuitgeverij. Emile was direct enthousiast. Dus toen moesten we 10 nummers gaan selecteren uit de 23 nummers die ik met mijn combo deed! Dat was geen makkelijke klus. Gevalletje kill-your-darlings. 

Maar goed… toen we dat gedaan hadden brak de corona crisis uit! Daar ging ons plan! Het was voor orkesten lange tijd onmogelijk te repeteren, laat staan om concerten te organiseren. Het heeft dan ook tot de zomer 2021 geduurd voor we de draad weer een beetje op durfden te pakken.

Het werd even spannend, want durven orkesten alweer? Wordt er alweer vooruit gekeken? En wat bleek…. Ja! juist! Al die muzikanten stonden te springen om weer te beginnen en om weer iets te organiseren. Dus de PR-machine begon te ratelen, de mailtjes gingen de deur uit, de website werd afgestoft en de social media kanalen werden weer actief gebruikt! 

En wat is het dan geweldig om te merken dat er zoveel interesse is. Orkesten uit het hele land, en momenteel vooral uit de verste uithoeken, nemen contact op. En wat geniet ik van het contact met die mensen. Het enthousiasme spat er van af! Ik vind het fijn om zo persoonlijk en direct mogelijk te communiceren met de organisatoren want we gaan het samen doen! En dat is precies dat wat ik graag wilde bereiken. Niet meer alleen verantwoordelijk voor het slagen van het concert, maar samen! Want samen geeft energie en synergie! Ik kan niet wachten! 

Oorspronkelijk zou ik afgelopen 1 januari mijn eerste concert geven met Streekharmonie Concordia in Balk, maar deze hebben we verschoven naar 14 mei. Het aftellen is begonnen naar deze premiere. En daarna snel door naar nog veel meer optredens!

Wil je er meer over lezen, kijk dan even op http://www.hollandsemeestersinconcert.nl

Geplaatst in blogs

Waarom een terugblik op je jaar je een gelukkiger mens maakt…

Gepost op door martijnvanvuuren

Zoals velen al van mij weten is reflecteren en vooruitblikken al 2,5 jaar een vast onderdeel van mijn leven geworden. Zowel op dagelijks niveau (zie deze blog), als op wekelijks niveau, ieder kwartaal en ook ieder jaar.

Dit jaar ging ik voor de derde keer een jaarplan maken. En ik moet zeggen dat is best een behoorlijk klusje! En om me hier volledig op te kunnen focussen, zonder afleiding van dagelijkse beslommeringen en schatten van kinderen die graag een spelletje willen doen, heb ik besloten om mezelf twee dagen op te sluiten in een Airbnb in Amsterdam.

Vorige week stapte ik dan ook de trein in met 3 schermen op zak om het afgelopen jaar eens grondig onder de loep te nemen. Een jaar waarin wederom vele mooie dingen die op de planning stonden, niet door konden gaan. Een jaar met 2 lockdowns, een samenleving die steeds verder polariseert en vele beperkingen waar we ons aan moeten houden.

Al met al een niet al te rooskleurig beeld. Althans…. Dat was de eerste gedachten die ik had toen ik  terug dacht aan 2021. 

Maar niets in minder waar! Als je echt eens even de tijd neemt om terug te kijken naar het jaar, krijg je een heel ander beeld. Ik ben door al mijn foto’s gescrold van het afgelopen jaar, ik heb mijn agenda week voor week doorgebladerd. Ik heb mijn dagboeken, weekreviews en kwartaal reviews  doorgelezen. Weet je wat je dan (althans ik) ziet? Hoeveel prachtige, mooie, speciale en onvergetelijke momenten er geweest zijn het afgelopen jaar, die je dan toch een beetje bent vergeten.

Helaas kon ik weinig optreden afgelopen jaar. Wel heb ik een hele leuke livestream mogen presenteren voor het Thomas a Kempis in Arnhem. Ik heb een presentatie avond mogen presenteren in Theater De Kik. In Angeren hebben we een geweldige avond neergezet in het thema ‘Oh wat een jaar’ waarin ik heb mogen zingen en presenteren. Ook heb ik samen met Emile Stoffels van StoffelMusic het concept Hollandse Meesters in Concert klaar gemaakt voor uitvoering. De arrangementen zijn af en de eerste boekingen zijn binnen (en alweer geannuleerd door corona)

Maar ook privé heb ik geweldige dingen gedaan. Ik had een me-time dag in Den Haag.
Ik had spelletjesavonden met oude en huidige collega’s en vrienden. Gezellige avondjes uit- of thuis eten met mijn lieve vrienden. Een weekendje wadlopen met Daan. Een weekendje weg met mijn liefste vrouw, heerlijke vakantie met het gezin in eigen land. Dagjes pretpark met mijn geweldige kinderen en met mijn lieve nichtje en haar gezin. Er zijn in mijn directe omgeving 3 baby’s geboren.

Ook heb ik (ondanks de periodes waarin de theaters dicht zaten) 15 voorstellingen gezien. Ik heb 37 boeken gelezen (zoals je in deze blog hebt kunnen lezen). 

En dan vergeet ik nog tientallen geluksmomentjes die niet te beschrijven zijn. Die ene prachtige zonsondergang, of die ene lachbui, of die geweldige blik van je kind op dat ene moment…… ga zo nog maar even door.

Veel van deze bovenstaande momenten waren toch weer even naar achter geschoven als je terug denkt aan het afgelopen jaar. Ik gun dan ook eigenlijk iedereen een jaarplan dag. Een dag waarop je even stil staat bij alle mooie, maar ook minder mooie dingen. Want ook die waren er. Ook de periode waarin ik bijvoorbeeld een lieve vriend ben verloren, komen dan nog even voorbij… en die mogen er ook zijn.

Tot slot heb ik tijdens de review op het afgelopen jaar gekeken naar mijn 28 doelen waaraan in wilde werken. Welke heb ik gehaald en welke niet? En waarom dan niet? Ook heb ik gereflecteerd op alle belangrijke categorieën van mijn leven. Denk aan werk/gezin/familie/vrienden/gezondheid/plezier/financiën e.d. Hoe kijk ik hier naar? Ben ik tevreden? Wat geeft energie? Wat kost energie?

En al die verkregen informatie neem ik mee naar dag twee van mijn jaarplan tweedaagse. Namelijk de brainstorm en het kiezen van nieuwe doelen voor 2022. Maar daarover misschien een andere keer meer….

Wil je ook eens een poging wagen voor een jaarplan? Ik heb ooit templates gemaakt voor de apps Notion en Evernote om in te werken. Via de website van Grip kun je deze vinden en gebruiken. Ik hoor het graag als je ook de tijd hebt genomen om terug te blikken en wat het je gebracht heeft.

HOME

Geplaatst in blogs

“Goodreads Wrapped”… Het lijstje van 2021!

Gepost op door martijnvanvuuren

Het jaar is bijna ten einde, en zo aan het einde van jaar gaan we ook weer een beetje terugblikken. Veel mensen maken de balans op, of dat wordt voor ze gedaan. Want al zou je jezelf niet de tijd gunnen om de balans op te maken, dan doen anderen dat wel voor jou.

Afgelopen maand werd je via social media doodgegooid met jaaroverzichten van Spotify Wrapped. Hoeveel heb je geluisterd? Naar welke artiest heb je geluisterd? Welke genre was je favoriet? Ga zo nog maar even door. Nu is mijn Spotify jaaroverzicht niet zo interessant. Mijn kinderen domineren qua voorkeuren en luisterminuten de spotifylijsten. Hierdoor is het overzicht meer een overzicht van de voorkeuren van mijn kinderen dan die van mij. (Nu scheelt het wel enorm dat we uit de K3- en kinderen voor kinderenfase zijn! 😉

Het jaaroverzicht dat ik eigenlijk een beetje mis in mijn facebooktijdlijn is het boeken overzicht. Waarom geen lijstjes met het aantal gelezen boeken en je favorieten? Ik ben altijd in voor nieuwe tips!

Gelukkig kwam mijn app wel met een overzicht.

Eind vorig jaar schreef ik al een blog over mijn nieuwe leeshobby. Tijdens de lockdown las ik zomaar 5 boeken uit. Dat was destijds al een nieuw record. Maar wat schetst mijn verbazing… dat plezier in lezen in niet gebleven bij die ene lockdown. Afgelopen jaar ben ik blijven lezen. 

Ik had mezelf dit jaar ten doel gesteld om ieder kwartaal in ieder geval 2 boeken te lezen. Met 8 boeken zou ik al mee dan tevreden zijn voor dit jaar. Maar daar bleef het niet bij. Afgelopen week kreeg ik mijn jaaroverzicht van de app ‘Goodreads.” In deze app houd ik bij welke boeken ik aan het lezen ben, welke ik gelezen heb en welke ik nog wil lezen. Met al die gegevens kreeg ik een mooi overzicht over het afgelopen jaar. Kijk maar eens… 

Even wat cijfertjes op een rij:

  • Ik heb dit jaar 35 boeken gelezen. 
  • In totaal heb ik bijna 9000 pagina’s gelezen. 
  • Gemiddeld beoordeelde ik de boeken met 3,9 sterren (van de 5). 
  • Het dikste boek was ‘de meeste mensen deugen’ met 523 bladzijden. 
  • Gemiddeld hadden mijn boeken 257 pagina’s. 

Mijn favoriete schrijvers van het afgelopen jaar zijn Danielle Braun en Jitske Kramer (met dank aan Anke voor de tip). Deze twee antropologen hebben een aantal boeken samen geschreven maar ook diverse boeken zelf. 

In totaal heb ik 7 boeken van deze dames gelezen. Als basisschoolleerling riep ik dat ik later antropoloog wilde worden. Als groot Afrika fan was ik erg geïnteresseerd in volken en andere culturen. Nu, jaren later is deze fascinatie weer opnieuw boven komen drijven. Wat ik nu vooral zo interessant vind, is om te kijken is wat wij in onze westerse samenleving kunnen leren van stammen van over de hele wereld. De boeken “De Corporate Tribe” en “Building Tribes” beschrijven dit op een prachtige manier. Daarnaast vind ik het boek Jam Cultures een aanrader. Een boek dat gaat over inclusie en diversiteit, over omgaan met macht en verschil. Een zeer belangrijke uitdaging in onze huidige wereld. Ik zeg: must read!

Ook de boeken ‘De meeste mensen deugen’ en ‘Sapiens’ heb ik met veel plezier gelezen. Ook deze boeken sluiten natuurlijk aan bij de antropologie. Sowieso wordt mijn lijst gedomineerd door non-fictie boeken. En (de nerd die ik ben) tijdens het lezen maak ik graag aantekeningen om alle nieuwe inzichten niet te vergeten. 

Ik ben heel benieuwd of het mij lukt om ook in 2022 in dit tempo te blijven lezen. Voorlopig heb ik nog een aardig rijtje aan boeken die ik nog graag wil lezen. Maar goed, het moet zeker geen verplichting worden. 

Volgende week ga ik mezelf twee dagen terugtrekken in een airbnb om voor mezelf weer een jaarplan te schrijven. Terugblikken op het afgelopen jaar en vooruitblikken op het komende jaar. Ook dan ga ik weer doelen voor mezelf stellen. Ik denk dat ik maar eens voorzichtig begin met 4 boeken per kwartaal. En of ik dat haal… we gaan het zien. Vind ik het erg als ik dat niet haal? Nee hoor, helemaal niet! Alleen maar interessant om te kijken wat daar dan de reden van is en wat ik van die reden vind. Moet ik iets veranderen of is dat prima zo. Die evaluatie komt wel weer na het eerste kwartaal. 

Maar goed, wie weet lees je over dat jaarplan volgende week wel weer een blogje. Want een ding is zeker… het doel om 2 blogs per kwartaal te schrijven heb ik bij lange na niet gehaald! 

Homepage

Geplaatst in blogs

Hoe ik van ‘een dagboek’ bijhouden een gewoonte heb gemaakt!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ik ben iemand die in zijn leven vrijwel nooit een dagboek bij hield. Ik heb een paar zeer korte periodes gehad waarin ik wel eens een poging heb gewaagd. In mijn kindertijd, in mijn tienertijd en ook in mijn volwassen leven toen ik net vader was ben ik ooit eens begonnen met het bijhouden van dagboeken. Nooit is het mij gelukt om dit een langere tijd vol te houden. 

Waar dit aan lag? Geen idee! Misschien het gebrek aan noodzaak? Misschien te weinig discipline? Te weinig tijd? Ik heb geen idee. Maar sinds (en ik kan het precies opzoeken) maandag 30 maart 2020 ben ik wederom begonnen aan een (soort van) dagboek. 500!!!!! dagen geleden. En dit keer heb ik het dus wel volgehouden. Eigenlijk is het niet echt een dagboek maar noem ik het mijn Energy tracker. 

Het idee komt (wederom) van Rick Pastoor, schrijver van het boek Grip. 
Ik heb aangegeven op welk moment ik een reminder wil ontvangen in mijn mail. Ieder avond om 20.00u krijg ik een mailtje. Daarin staat de herinnering om mijn Energy tracker in te vullen. In de mail staan de cijfers 1 tot en met 10 en ik geef de dag een cijfer. 
Vervolgens kom ik in een invulvenster waar ik kort de dag evalueer. En dat is wellicht het verschil met een traditioneel dagboek. Ik schrijf geen hele epistels. Ik beschrijf kort wat ik die dag heb gedaan, en/of hoe ik de dag heb ervaren. Wat was fijn/leuk? Wat was minder leuk? Waar ben ik dankbaar voor of wat wil ik veranderen? 

Waarom lukt het me nu wel?

Wellicht staat het antwoord in het boek ‘Elementaire gewoontes’ van James Clear. Dit boek heb ik gelezen en helpt je om bepaalde gewoontes aan te leren. 

Volgens Clear verloopt het aanleren van een nieuwe gewoonte via 4 stappen.
Stap 1 is ‘maak het zichtbaar.’ Nou dat heb ik gedaan. Door de mail die ik iedere avond binnenkrijg wordt het direct zichtbaar. Ook op mijn horloge krijg ik om 20.00u weer even een popup van de mail.

Stap 2 is ‘maak het aantrekkelijk.’ Als tip geeft hij om een gewoonte te koppelen aan een bestaande gewoonte. Nu ga ik al iedere avond voordat ik ga slapen even naar het toilet. Nu heb ik mezelf aangeleerd om dat te combineren met het invullen van de Energy tracker. James Clear geeft ook nog als tip dat je een nieuwe lastige gewoonte ook voorafgaand aan een leuke gewoonte kunt doen. Dus pas als ik…. heb gedaan mag ik daarna …. (De aantrekkelijke gewoonte), maar ik vind plassen voor het slapen al aantrekkelijk genoeg. Deze combinatie van twee gewoontes hebben mij enorm geholpen om het in mijn systeem te krijgen.

Stap 3 is ‘maak het gemakkelijk.’ Nou dat was het al gelijk. Door gebruik te maken van een app, programmaatje of iets dergelijks is het kinderlijk eenvoudig. Klik in de app het cijfer van de dag aan, en type vervolgens kort je reflectie. Kind van de was doen. Veel simpeler dan het pakken van een fysiek dagboek, het zoeken van een pen en dan ergens rustig gaan zitten om het (enigszins netjes) in te vullen.

Stap 4 is ‘maak het bevredigend!’ Tja en daar wordt het lastig. Wat is er bevredigend aan het bijhouden van een dagboek? En nu blijkt dat voor mij heel eenvoudig te zijn (of noem het kinderachtig, helemaal prima) maar het bijhouden van de streak motiveert mij. Het programmaatje waar ik het in bij houdt, telt hoeveel dagen ik onafgebroken mijn dagen reflecteer. En hoe langer het is gelukt, hoe jammerder ik het vind om de streak te doorbreken. Deze simpele constructie helpt mij om het te blijven doen.
Daarnaast is het voor mij aantrekkelijk omdat de 7 dagreflecties mij enorm veel tijdwinst opleveren bij de wekelijkse review die ik houd. (Daarover schreef ik al eerder in mijn vorige blogs). 

En met deze vier stappen van James Clear is het mij gelukt om een nieuwe gewoonte aan te leren. En naast dit voorbeeld nog een aantal andere gewoontes. 

En dan? Dan doe je dat…. En dan? (Tja ik hoor jullie gedachten!)

Ik vind het fijn! 

Zo… en dat is eigenlijk al genoeg reden. Maar goed ik wil jullie best wat meer redenen geven. Zoals ik al zei schrijf ik iedere week een wekelijkse review. Daarin blik ik terug op afgelopen week en a.d.h.v die terugblik kijk ik vooruit naar komende week. Deze dagelijkse reflectie helpt mij heel erg om de week snel terug te blikken. Alle hoogte- en dieptepunten staan namelijk al bij elkaar. Goede ingevingen, nieuwe doelen, mislukte doelen, noem maar op, zijn eigenlijk al beschreven. Nu hoef ik die alleen maar in te plannen voor de komende week en mijn nieuwe week kan weer beginnen.

Daarnaast helpt het mij om te zien hoeveel moois er in de wereld is. Mijn dagboek is vooral positief! Er is zoveel om dankbaar voor te zijn, dat geeft een goed gevoel. Daarnaast geeft de tracker ook een gemiddelde cijfer van de week. Het is ook goed om af en toe eens die cijfers te vergelijken. Wat maakt dat de ene week gemiddeld een 9 scoort en de andere een 5. Dit geeft mij inzicht in wat ik vooral wel moet blijven of gaan doen, en welke dingen in minder of anders moet gaan aanpakken.

Zoals je ziet; ik word er blij van!

En denk je… phoe ik moet er niet aan denken! Helemaal goed! Dan is het niks voor jou. En denk je…. Nou dat klinkt eigenlijk wel interessant. Dan laat het me weten…. ik klets er graag over verder. Of wil je het boek ‘Elementaire gewoontes’ van James Clear lenen? Let me know!