Wat misschien niet iedereen van mij weet is dat ik ergens diep van binnen een aantal Afrikaanse genen moet hebben.
Vanaf kleins af aan ben ik gefascineerd door Afrika. Als kleine jongen was ik verknocht aan het Afrika museum in Berg en Dal. Als we op zondagmiddag niet wisten wat we moesten gaan doen en ik mocht kiezen…. dan koos ik het Afrika museum. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat ik de rondleiding uit mijn hoofd kende.
Waar het vandaan komt weet ik niet maar het fascineert me. Vanaf mijn vroege jeugd wist ik dat ik ooit eens een reis wilde maken naar Afrika. Dat leek een onmogelijke wens maar naar jaren sparen ben ik in 2005, na het afronden van de Pabo, een rondreis gaan maken door Afrika. In een groep met mensen waar ik niemand kende ben ik gaan reizen van Kaapstad naar Nairobi. We doorkruiste 8 landen in onze jeep. Een onvergetelijke ervaring! En al snel was duidelijk… dit zou niet de laatste keer zijn. In 2007 ben ik (nu samen met Hanneke) samen met mijn goede vrienden Tom en Dianne op rondreis geweest in Zuid-Afrika en Swaziland. Auto huren en rijden maar. Super spannend maar dan leer je wel het echte Afrika kennen. In 2009 ging ik weer, dit keer met zijn tweeën. Met behulp van Brenda Moot van Brendafrica hebben we een reis uitgestippeld door Tanzania en Zanzibar. Met een guide en een kok trokken we de door nationale parken van Tanzania. O.k beetje decadent maar oh zo fijn. Na een lange dag safari lekker op de campsite aankomen waar de tent al is opgezet en het eten staat te pruttelen boven een vuurtje.
Na 2009 bleef het even rustig met de Afrika plannen. (Alhoewel ook een rondreis door Marokko en door Egypte is natuurlijk het Afrikaanse continent.) Maar toen kwamen de kinderen en was het even gedaan met de verre reizen. Maar één (nou ja één!?) Afrika-wens had ik nog wel. Al sinds mijn eerste reis in 2005 zei mijn vader dat hij ook wel eens naar Afrika zou willen. Maar in de praktijk kwam dit er toch niet van. Mijn moeder vindt het toch allemaal wel spannend en duur. Maar ja de wens van mijn vader was er nog steeds. Dus ik dacht… dan ga ik toch samen met hem. Tja en als je dat graag wilt doen moet je ook niet te lang wachten. Nu zijn we beide fit en gezond en zijn de omstandigheden zo dat we kunnen gaan dus waarom langer uitstellen? En tussen de dag dat ik hem vroeg of hij het zag zitten en het boeken van de reis zaten slecht enkele weken. En nu is het definitief! Eind juli vertrek ik met mijn eigen paps in het vliegtuig naar Nairobi voor 17 nu al onvergetelijke dagen. Van townships in Nairobi, tot de hoogste berg van Kenia, naar mooie meren, landschappen, bijzondere volken en natuurlijk prachtige nationale parken met als hoogtepunt de Masai Mara.
We reizen weer met dezelfde Brendafrica die samen met ons een mooie reis heeft samengesteld. Weer gaat er een guide en een kok mee en trotseren vader en zoon de Afrikaanse wildernis.
En nu het geboekt is begint het echt weer te kriebelen. Ik heb wel vaker momenten van heimwee naar Afrika. Ik kan niet wachten om de (eigenlijk toch wel vieze) geuren van de Afrikaanse stad te ruiken, de stralende gezichten van de mensen, de vriendelijkheid, de culturen, de mooie landschappen, uitgestrekte grasvlaktes, de verscheidenheid aan dieren en het gevoel opnieuw te herbeleven.
Africa here we come!
Martijn van Vuuren 