Geplaatst in blogs

Van mijn kleutergroep naar MijnKleutergroep!

In 2005 studeerde ik af aan de PABO in Arnhem en begon ik aan mijn eerste baan in het basisonderwijs. Als 21-jarige werd ik leerkracht van een kleutergroep op Het Drieluik in Huissen. Wat was dat spannend, maar wat was dat ook geweldig. Op een fantastische school met even zo geweldige collega’s, kreeg ik iedere dag de verantwoordelijkheid en het vertrouwen van ouders om zorg te dragen voor hun belangrijkste bezit, namelijk hun kind. Tot op de dag van vandaag voel ik mij iedere dag dat ik voor de groep sta, ook verantwoordelijk voor die kinderen. Het is namelijk niet niks om je kind het grootste deel van de week af te moeten zetten op school, en er maar op te vertrouwen dat het kind in goede handen is. 

Voor mij was het een feestje. Destijds had je iedere week het programma ‘praatjesmakers’ op televisie waarin echte gesprekken werden gevoerd met jongen kinderen. Het was geweldig om te zien met hoeveel enthousiasme, fantasie, maar ook bloedserieus kinderen konden vertellen over allerlei onderwerpen. Ik had de eer om iedere dag deze gesprekken te mogen voeren.

In mijn omgeving merkte ik wel eens dat er wat neerbuigend gekeken werd naar het kleuteronderwijs. Beetje spelen, lekker lang naar buiten, geen nakijkwerk! Makkelijk baantje!

Maar daar verkijken mensen zich op! Als kleuterleerkracht wordt er, veel meer dan in de andere groepen, een beroep gedaan op de creativiteit, deskundigheid, inzicht van de leerkracht. Er zijn meestal geen kant en klare methodes die je openslaat en waar je een lesje uit doet. Als kleuterleerkracht maakten wij zelf onze thema’s, bedachten we zelf activiteiten, bedachten we zelf welke doelen we aan wilden bieden. We observeerden in hoeverre kinderen deze doelen behalen en hoe we ieder kind op zijn eigen niveau een passend aanbod kunnen geven. We werken aan taalvaardigheid, rekenvaardigheid, sociale- en emotionele vaardigheden, motorische vaardigheden, spelontwikkeling en ga zo nog maar even door. 

En naast dat je ieder kind zo goed mogelijk aanbod wilt geven, wil je ook ouders op de hoogte houden van de ontwikkelingen door middel van oudergesprekken en rapporten. Maar dat niet alleen, nee er wordt ook verwacht vanuit inspectie dat je zicht heb op de individuele ontwikkeling en dit verantwoord d.m.v. een observatie/registratie systeem.

En bij dit punt kom je op het moment dat veel nekharen overeind gaan staan bij kleuterleerkrachten. Uren ben je dan bezig met het invullen van ellenlange lijsten, om te verantwoorden waar kinderen staan in de ontwikkeling. Niet voor jezelf, want je kent de kinderen, maar voor anderen. In mijn inmiddels 18-jarige carrière heb ik al met diverse systemen gewerkt. De één wat beter dan de andere. De één wat minder werk dan de andere. Maar nooit met een systeem waar ik als leerkracht zelf de meerwaarde van in zag. Tot het moment dat we een paar jaar geleden op mijn huidige school IKC De Wissel op zoek waren naar een nieuw systeem en we aanliepen tegen MijnKleutergroep. En relatief nieuw en digitaal systeem om kinderen te observeren en registreren. 

Voor het eerst maakte ik kennis met een programma waar ik zelf iets aan had. Met MijnKleutergroep (MKG) kan ik een goed beredeneerd en doelgericht aanbod bieden aan mijn 30 kleuters. MKG helpt mij om alle doelen weg te zetten in het jaar en om ieder kind individueel te scoren op alle losse doelen. Met werkelijk één tik op mijn ipad heb ik aangegeven waar die ene kleuter staat op het gebied van cijferkennis (om maar een voorbeeld te noemen). 

De volgende keer dat ik hier weer mee verder aan de slag wil, open ik een doeloverzicht en krijg ik keurig te zien welke kinderen op welk niveau zitten zodat ik mijn aanbod aan kan passen op het niveau waarop ze uitgedaagd moeten worden. Dit doel koppel ik dan aan het rooster van mijn dag, en bij de start van de werkles ben ik direct klaar om te kijken hoe de kinderen scoren bij mijn aanbodsdoelen of andere doelen waar kinderen mee bezig zijn. En dit zijn nog maar de basisonderdelen van MKG. Want er is nog veel meer mogelijk, maar daar zal ik jullie nu niet mee vermoeien. 

Het is voor mij bijna ongelooflijk dat ik ooit nog eens zo positief zou zijn over een observatie/registratie systeem in het onderwijs. En helemaal ongelooflijk is het feit dat ik nu zelf mag werken voor dit systeem. Een tijdje geleden kwam ik de vacature tegen van MijnKleutergroep trainer. Iedere school die gaat werken met MKG volgt drie trainingen voor leerkrachten. Zelf zijn wij op De Wissel ook getraind door een zeer bevlogen, deskundige en enthousiaste trainster. Toen ik die vacature zag dacht ik: dat is iets voor mij!

Voor mij een perfecte baan waarin ik mijn passie voor onderwijs, mijn didactische skills, maar ook mijn presentatievaardigheden en enthousiasme kan gebruiken om het onderwijs voor kleuters, maar ook voor kleuterleerkrachten een beetje beter te maken. 

Inmiddels heb ik mijn eerste training gegeven en staan er al een heleboel op planning. Vanaf komend schooljaar zal ik één dag in de week minder voor de groep staan in Zevenaar. Maar ik blijf daarnaast ook nog werken met deze bijzondere leeftijdsgroep in combinatie met MKG en als bouwcoordinator, en ik hou één dag in de week vrij voor mijn eigen lieve kinderen en alle voorbereidingen voor mijn concerten. Heerlijk al die afwisseling!

Werk je met kleuters of in het basisonderwijs en wil je meer weten? Laat het me weten, dan kom ik met alle liefde een demo geven op school. Of kijk even op www.MijnKleutergroep.nl

Geplaatst in blogs

GRIP op het onderwijs

Een tijdje geleden kreeg ik een vraag van Rick Pastoor. Misschien zegt de naam je niet direct iets maar als je vaker mijn blog hebt gelezen zegt GRIP je zeker iets. Ongeveer een jaartje geleden ben ik begonnen met het lezen van het boek GRIP van Rick. Sindsdien ben ik helemaal om. Vrijwel alle stappen die beschreven worden in het boek ben ik gaan toepassen in mijn leven. 

GRIP is een boek waarin je leert slimmer te werken. Maar voor mij vooral een boek dat me rust en overzicht bracht. Rust zonder minder te gaan doen. Misschien zelfs wel meer. Regelmatig krijg ik de vraag: Goh Martijn waar haal je de tijd toch vandaan? Het antwoord is simpel… lees gewoon het boek!

Op 31-08-2019 schreef ik op mijn website de eerste blog over het boek. Los van het feit dat ik merkte dat deze blog veel gelezen werd (meer dan gemiddeld) kreeg ik ook van Rick een leuke reactie. Ook hij had de moeite genomen om mijn blog te lezen. Veel later toen Rick een soort community startte ben ik wat meer met hem in contact gekomen. En zo kreeg ik dus van hem de vraag of hij met mij een vraaggesprek mocht hebben in een webinar over GRIP in het onderwijs.
Wow dacht ik… wat een eer. Super gaaf dat ik, de man die mij zo geholpen heeft met zijn boek, mocht helpen met zijn online sessie over het onderwijs. Maar ja, heb ik wel wat te vertellen? Is het interessant wat ik doe? Zit iemand daar op te wachten en heeft iemand daar wat aan? Maar, zoals hij beschrijft in deel III van zijn boek moet je soms je zelfbeeld aanpassen waardoor ook je gedrag en je reactie verandert. Dus ik zei ja! En 19 mei was het zover, ons vraaggesprek over het onderwijs.

Tot mijn grote verbazing kreeg ik veel reacties van mensen uit het onderwijsveld. Zowel bekende als onbekende mensen vonden het interessant om te horen hoe ik de uitgangspunten uit het boek heb ingezet in het onderwijs. Want gaandeweg het implementeren van het boek kwam ik erachter dat niet alles hetzelfde werkt in het onderwijs als in het bedrijfsleven.

Voor iedereen die de webinar niet gezien heeft zal ik het proberen uit te leggen:

Waar je vanuit het boek je agenda als heilig moet beschouwen is dat in het onderwijs minder handig. Het grootste gedeelte van de dag staat namelijk vast. De tijden tussen 8.30u en 14.30u zijn namelijk ingevuld met het lesrooster van de kinderen. Al het werk dat er daarnaast nog moet gebeuren in het onderwijs moet dus in de schaarse uurtjes tussen 14.30u en ongeveer 17.00u

Vandaar dat de takenlijst voor mij heilig is. Ik heb een app (Todoist) op alle apparaten die ik maar tot mijn beschikking heb en daar leg ik de hele dag door alles in vast dat er maar in mij op popt. Iedere actie, todo, herinnering, mail, vraag waar ik nog iets mee moet komt op die lijst. De agenda is alleen voor naschoolse afspraken met derden. 

Na school open ik de app en ga ik orde aanbrengen in mijn todo’s.

  1. Wat moet er perse vandaag gedaan worden? (die plan ik in de app in bij ‘vandaan’)
  2. Wat kan tot vrijdag wachten?* (die plan ik in de app in op vrijdag)
  3. Wat moet perse op één van de tussenliggende dagen? (ook die plan ik op die dag in)

Als dat gedaan is, is de inbox leeg en ga ik de taken van vandaag uitvoeren. 

*Op vrijdag is mijn wekelijkse review. Dan kijk ik terug op afgelopen week en blik ik vooruit op komende week. Als je daar meer over wilt weten moet je echt het boek kopen of mij even vragen.

Maar tijdens die review bekijk ik alle taken die ik verschoven heb naar vrijdag en plan ik in de komende week een blok (van soms 1 uur maar soms ook meer uur, afhankelijk van het aantal taken) waarin ik aan de openstaande taken werk van afgelopen week.

Taken die meer dan een half uur in beslag nemen plan ik los in als activiteit in mijn agenda en daarnaast plan ik dagelijks een blok vrij zodat ik in ieder geval de lessen kan voorbereiden voor de volgende dag. 

En dat is in grote lijn mijn manier van werken binnen het onderwijs maar eigenlijk nog maar een heel klein deel van GRIP zoals ik het in de rest van mijn leven inzet.
Ik merk dat veel mensen in het onderwijs zoekende zijn naar een efficiënte manier van werken met de agenda, mail en takenlijsten. Hoe krijg je alles geplant? En het percentage burn-outs in het onderwijs ligt schrikbarend hoog. Ik denk dat het werken volgens GRIP hier verandering in kan brengen. 

Ik vind het erg leuk om met collega’s te sparren over hoe het anders kan. Wat werkt en wat niet. Heb al menigeen kunnen enthousiasmeren om het te proberen en tot nu toe alleen maar met positief resultaat. En het leuke is, het boek is voor leerkrachten gratis te downloaden!

Mocht je met me willen sparren, vragen hebben, vast lopen of ideeën willen uitwisselen dan hoor ik het wel! 

Wil je de online sessie terugkijken? Dat kan via deze link! (vanaf minuut 29 ongeveer kom ik)

Miranda Endhoven van Media Bear maakte van de sessie een gave graphic voor een visuele samenvatting van het verhaal. 

Geplaatst in blogs

Druk? Wat is druk? Wanneer ben je druk?

Hoi!”
“Hoi”
“Hoe gaat het met je?”
“Goed hoor….. druk! Met jou?”
“Ja…. ook druk!”

Dit is zo maar de start van 80% van de gesprekken die ik hoor, zie en voer met mensen. Iedereen is druk! 
Maar wat is druk? Is druk uit te drukken 😉 in een aantal uren dat je bezig bent in de week? 
Is het de hoeveelheid werkzaamheden? Is het de aard van de werkzaamheden? Of zijn we gewoon allemaal druk als een soort mode verschijnsel? Moet je ‘druk’ zijn om iets voor te stellen?

Ik weet het allemaal niet zo goed.

Ik krijg heel vaak de vraag of opmerking van anderen dat ik zo verschrikkelijk druk ben. “Waar haal je de tijd vandaan om al die dingen te doen?” “Ben jij ook wel eens thuis?” “Doe jij ook wel eens niets?” Allemaal vragen die ik regelmatig te horen krijg. En ik vind het heel lief hoor. Want blijkbaar maken mensen zich zorgen om mij, en ze zijn altijd goed bedoeld. Maar tja, dan vraag ik me af; wat is druk en is druk goed of slecht?

Ik vind het heerlijk om druk te zijn. (Even voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over hyperactief ofzo…. Mensen dachten vroeger nog wel eens als ze mij zagen optreden met mijn toenmalige dweilorkest dat ik ADHD had. Ooit kwam ik eens een man tegen in Kroatië die mij herkende als die hyperactieve muzikant en na een week camping kwam hij stomverbaasd naar me toe met de opmerking dat ik zo rustig was op vakantie. Hij had altijd gedacht dat ik ADHD had!)

Maar het bezig zijn met veel verschillende dingen vind ik dus fijn!
Ik werk 4 dagen in de week in het onderwijs. En tja… het onderwijs is een drukke baan. Ik hoef het vast niet te hebben over werkdruk in het onderwijs, daar is genoeg over gezegd. Maar om dat vol te houden heb ik het juist nodig om een andere uitlaatklep te hebben. Voor mij is dat zingen, presenteren en het bespelen van percussie, en leuke dingen doen met mijn gezin en vrienden. Dat is wat mij energie geeft, waar ik heel blij van wordt! Ik vind het helemaal niet erg om ‘s avonds na een werkdag achter de computer te duiken om presentaties voor te bereiden, voorstellingen te bedenken of liedjes te studeren.
Ik gebruik mijn dagelijkse ritjes van huis naar Zevenaar om liedteksten te studeren met mijn voorgeprogrammeerde spotify lijstjes. 
En het allerliefst sta ik in het weekend op het podium om mijn passie te kunnen delen met het liefst zoveel mogelijk mensen. Om nog meer inspiratie op te doen ga ik ook nog eens heel graag naar het theater met leuke mensen en mag ik daar ook nog eens mijn mening over geven in de vorm van een online recensie. 

En ja ben ik dan druk? Nee… Want volgens mij is druk een gevoel. Druk is niet uit te drukken in uren of aantal taken. Ik doe heel veel dingen, maar alleen dingen die ik heel leuk vind. En door mijn GRIP ben ik heel bewust bezig met mijn bezigheden, doelen, passie, planning, taken e.d. 

De maand februari is voor mij een maand die je, kijkend naar mijn agenda, zou kunnen bestempelen als rustig. Ik heb maar één optreden met The Musical Night, maar deze maand voelt heel druk. Het is een piekmaand in het onderwijs. Cito-toetsen, rapporten maken, overdrachtsdossiers voor middelbare scholen, adviesgesprekken groep 8, driehoeksgesprekken groep 7, groepsplannen maken en dan ook nog de klas draaien met alle dagelijkse beslommeringen. En dat allemaal in mijn 4 werkdagen! Dat voelt als druk. 

Gelukkig weet ik dat februari een piekmaand is op school en kan ik daar rekening mee houden met alle andere werkzaamheden. Op mijn vrije maandag werk ik aan rapporten i.p.v. aan concerten en de weekenden gebruik ik om bij te tanken na een pittige werkweek. 

En vanaf maart, als ik het in de klas weer een beetje rust krijg ga ik weer los. Er staan alweer 9 optredens in de agenda in 3 maanden tijd. Zie ik daar tegenop…. nee ik heb daar nu alweer zin in!

Dus mensen… laten we elkaar niet meer vragen of vertellen hoe druk we zijn. Maar vraag aan elkaar of we happy zijn? En is het antwoord: nee! Doe daar dan wat aan!