Tag: bemmel

Geplaatst in blogs

Gun jezelf een jaarplandag! (Of twee!)

Gepost op door martijnvanvuuren

Ieder jaar plan ik in de kerstvakantie een moment voor mezelf om eens terug te kijken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het komende jaar. Vorig jaar heb ik voor het eerst twee dagen uitgetrokken voor dit jaarplan, omdat het best een klusje is.

Omdat je er toch even voor moet gaan zitten, en ik me daarbij zo min mogelijk wil laten afleiden, heb ik mezelf dit jaar (en vorig jaar) opgesloten in een Airbnb om daar te werken aan het jaarplan. Even weg van alles en iedereen voor een momentje bezinning. 

De eerste dag staat altijd in het teken van terugkijken. Wat was het voor een jaar? Wat heb ik allemaal gedaan? Wat waren de leuke momenten, maar ook de minder leuke momenten? Waar ben ik tevreden over? Wat zou ik anders willen of moeten doen? Wat maakt me blij? Wat maakt me trots? En nog veel meer van dit soort vragen. 

Zo’n terugblik op je jaar geeft ook altijd weer leuke overzichtjes. Leuke statistieken. Hier een beeld van mijn jaar in een aantal cijfers:

  • Ik heb afgelopen jaar 17 optredens gegeven.
  • Ik ben 18 keer naar het theater geweest.
  • Ik heb afgelopen jaar 29 boeken gelezen (en één boek niet uitgelezen)
  • Ik heb dit jaar 5461 foto’s gemaakt met mijn telefoon. 
  • Gemiddeld gezien geef ik de zaterdag de beste beoordeling.
  • De maand mei heeft ook het best gescoord in mijn dagelijkse review. 
  • Ik ben 54 keer uit eten geweest. (Waarvan 5x bij Loetje 🙈)
  • Ik heb mezelf gedurende dit jaar 54 doelen gesteld. Daarvan heb ik er 48 heb behaald en 6 niet.
  • Ik heb 46 wekelijkse reviews gedaan, 4 kwartaal reviews en nu dus de jaarreview. 

Daarnaast  was 2022 het jaar waarin “Hollandse Meesters In Concert” in premiere ging en het aantal aanvragen boven verwachting binnen kwamen vanuit het hele land. 
Ook kijk ik met heel veel trots en plezier terug op het Evita avontuur. Wat was het een leerzame en toffe periode waarin ik veel nieuwe, leuke en lieve mensen heb leren kennen en waarin ik muzikaal echt uitgedaagd werd. 
Daarnaast ben ik dit jaar gestart met de opleiding middenmanagement. Dat is een leuke uitdaging, waar ik weer nieuwe inzichten krijg, nieuwe dingen leer, maar ook weer echt terug moet in de schoolbanken, inclusief veel lezen, huiswerkopdrachten en het schrijven van papers. 

Afgelopen jaar hebben we met mijn geweldige gezin en mijn lieve familie hele leuke dingen ondernomen. Heerlijke vakanties, weekendjes weg, dagjes weg, heel veel spelletjes en heel veel liefde! Wat ben ik toch een gezegend mens!
Ook heb ik afgelopen jaar veel leuke dingen ondernomen met mijn lieve vrienden. Veel leuke uitstapjes, weekendje weg, lekkere etentjes en heel veel fijne gesprekken! En dan heb ik ook nog eens van die leuke en lieve collega’s waarmee we ontzettend veel leuke dingen hebben ondernomen. Spelletjesavonden, naar een festival, karaoke, etentjes, ijsspelen en nog veel meer.

Als ik zo het jaar bekijk, dan ben ik toch ook maar een geluksvogel. Ik geniet enorm van alles wat ik doe. Maar als ik bedenk wat mij het allergelukkigst maakt dan zijn het toch wel al die leuke en lieve mensen in mijn leven. Jullie maken dat ik zo’n fijn en gelukkig leven leid. En dan natuurlijk bovenal mijn lieve Hanneke. Zonder haar zou ik niet geworden zijn wie ik ben, en niet het leven kunnen leiden zoals ik dat nu doe. Door alle ruimte, vrijheid en vertrouwen die ik krijg kan ik mijn drukke leventje leiden. Maar zij is ook de persoon die me af en toe kan terugfluiten en daar ben ik heel blij mee. Ik ben zo trots op hoe wij onze ongeregelmatige leventjes samen organiseren. En het is zo fijn om het samen te doen! En dan hebben we ook nog van de lieve ouders die altijd voor ons klaar staan om op te passen! (😘)

De plannen voor komend jaar zijn in de grondverf gezet! Ik kijk enorm uit naar 2023 en kan niet wachten om volgend jaar weer met net zo’n grote glimlach terug te kijken op dat jaar!

Ik kan iedereen aanraden: gun je zelf ook zo’n jaarplandag!

Geplaatst in blogs

Oh wat een circus, oh wat een show!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ergens in 2021 zag ik een oproep voorbij komen. Stichting Talent Ontwikkelplaats Arnhem gaat de musical Evita op de planken brengen. Daarvoor zochten ze mensen die auditie wilden komen doen. Super spannend natuurlijk. Ik heb nog nooit ergens echt auditie voor hoeven doen, maar het borrelde al wel een tijdje.

Al vanaf 1994, toen mijn ouders mij en mijn zus meenamen naar The phantom of the opera in Scheveningen, was ik verkocht. Ik was betoverd door de illusie van het theater. Mensen die zingen, dansen en acteren met prachtige muziek, decors en kostuums. Ik ben mijn ouders nog steeds dankbaar dat ze ons mee namen. Ook de jaren erna gingen we steevast naar de musical in het Circustheater. Van Miss Saigon tot Elisabeth, en van Tarzan tot The Lion King. We gingen ze allemaal af. Inmiddels heb ik 139 musical gezien (ja sorry… ik ben ooit begonnen dat bij te houden 🙈) maar heb ik nooit echt zelf een musical gespeeld. (Dat is trouwens niet helemaal waar. Op de middelbare school heb ik ooit meegedaan aan een musical productie. Later heb ik ook wel een aantal jaar ‘The highlights’ gedaan. Een groep waarmee we hoogtepunten uit musicals zongen en dansten. Maar een rol in een bekende musical spelen stond toch nog wel op een soort van niet bestaand bucketlistje.)

Vorig jaar heb ik ook (online) auditie gedaan voor de musical Rent. Daar mocht ik komen spelen, maar wekelijks repeteren in Hilversum heeft me toch doen besluiten dat niet te gaan doen. Nu was er de kans om een prachtige musical te gaan doen, en ook nog eens vlak in de buurt.
Ik ben dus auditie gaan doen voor de rol van Che. De mannelijke hoofdrol, de verteller/de criticaster, de Antonio Banderas uit de film van 1996.

Gezien de Coronapademie, en het feit dat alle optredens toch stil kwamen te liggen, had ik hier ook wel tijd voor. Dat blijkt inmiddels een beetje anders te liggen. De agenda stroomt momenteel aardig vol. Maar oke, ik heb me opgegeven, 4 nummers voorbereid en auditie gedaan. Tot mijn grote vreugd kreeg ik het bericht dat ik was aangenomen. Hoe vet! Che is echt een gave, pittige en uitdagende rol. Gave muziek om je tanden eens flink in te zetten.

Inmiddels zijn we 2 maanden aan het repeteren met een geweldige club mensen. Het is een enthousiaste en gemotiveerde groep en een fijne crew die ons klaarstoomt voor de uitvoeringen straks. Afgelopen weekend hadden we ons eerste repetitie weekend. 2 Dagen lang zijn we bezig geweest met het zetten van de eerste akte. Muzikaal staat alles in de grondverf en nu zijn we dus ook op de vloer gaan spelen. Wie staat waar? Waar kom je op? Wat moet je doen? En… nu komt het moeilijkste… zoveel mogelijk uit je hoofd! Het zijn heel wat teksten, maar langzamerhand komt het er beetje bij beetje in. Gelukkig hebben we nog tot november de tijd. En die tijd gaan we zeker nodig hebben, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het een prachtige voorstelling gaat worden.

4 november speel ik de première in het Posttheater in Arnhem. Dat weekend zijn we daar nog 3 keer te zien. Het weekend erna spelen we in de Lindenberg in Nijmegen. Ik ga jullie natuurlijk tegen die tijd nog tot vervelends toe spammen met alle info over kaartverkoop. Maar dan kun je die weekenden vast in de agenda noteren! Hihi.

Ik duik zo de bladmuziek weer in en ga vanavond weer lekker door met repeteren!

HOME

Geplaatst in blogs

Hoe ik van ‘een dagboek’ bijhouden een gewoonte heb gemaakt!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ik ben iemand die in zijn leven vrijwel nooit een dagboek bij hield. Ik heb een paar zeer korte periodes gehad waarin ik wel eens een poging heb gewaagd. In mijn kindertijd, in mijn tienertijd en ook in mijn volwassen leven toen ik net vader was ben ik ooit eens begonnen met het bijhouden van dagboeken. Nooit is het mij gelukt om dit een langere tijd vol te houden. 

Waar dit aan lag? Geen idee! Misschien het gebrek aan noodzaak? Misschien te weinig discipline? Te weinig tijd? Ik heb geen idee. Maar sinds (en ik kan het precies opzoeken) maandag 30 maart 2020 ben ik wederom begonnen aan een (soort van) dagboek. 500!!!!! dagen geleden. En dit keer heb ik het dus wel volgehouden. Eigenlijk is het niet echt een dagboek maar noem ik het mijn Energy tracker. 

Het idee komt (wederom) van Rick Pastoor, schrijver van het boek Grip. 
Ik heb aangegeven op welk moment ik een reminder wil ontvangen in mijn mail. Ieder avond om 20.00u krijg ik een mailtje. Daarin staat de herinnering om mijn Energy tracker in te vullen. In de mail staan de cijfers 1 tot en met 10 en ik geef de dag een cijfer. 
Vervolgens kom ik in een invulvenster waar ik kort de dag evalueer. En dat is wellicht het verschil met een traditioneel dagboek. Ik schrijf geen hele epistels. Ik beschrijf kort wat ik die dag heb gedaan, en/of hoe ik de dag heb ervaren. Wat was fijn/leuk? Wat was minder leuk? Waar ben ik dankbaar voor of wat wil ik veranderen? 

Waarom lukt het me nu wel?

Wellicht staat het antwoord in het boek ‘Elementaire gewoontes’ van James Clear. Dit boek heb ik gelezen en helpt je om bepaalde gewoontes aan te leren. 

Volgens Clear verloopt het aanleren van een nieuwe gewoonte via 4 stappen.
Stap 1 is ‘maak het zichtbaar.’ Nou dat heb ik gedaan. Door de mail die ik iedere avond binnenkrijg wordt het direct zichtbaar. Ook op mijn horloge krijg ik om 20.00u weer even een popup van de mail.

Stap 2 is ‘maak het aantrekkelijk.’ Als tip geeft hij om een gewoonte te koppelen aan een bestaande gewoonte. Nu ga ik al iedere avond voordat ik ga slapen even naar het toilet. Nu heb ik mezelf aangeleerd om dat te combineren met het invullen van de Energy tracker. James Clear geeft ook nog als tip dat je een nieuwe lastige gewoonte ook voorafgaand aan een leuke gewoonte kunt doen. Dus pas als ik…. heb gedaan mag ik daarna …. (De aantrekkelijke gewoonte), maar ik vind plassen voor het slapen al aantrekkelijk genoeg. Deze combinatie van twee gewoontes hebben mij enorm geholpen om het in mijn systeem te krijgen.

Stap 3 is ‘maak het gemakkelijk.’ Nou dat was het al gelijk. Door gebruik te maken van een app, programmaatje of iets dergelijks is het kinderlijk eenvoudig. Klik in de app het cijfer van de dag aan, en type vervolgens kort je reflectie. Kind van de was doen. Veel simpeler dan het pakken van een fysiek dagboek, het zoeken van een pen en dan ergens rustig gaan zitten om het (enigszins netjes) in te vullen.

Stap 4 is ‘maak het bevredigend!’ Tja en daar wordt het lastig. Wat is er bevredigend aan het bijhouden van een dagboek? En nu blijkt dat voor mij heel eenvoudig te zijn (of noem het kinderachtig, helemaal prima) maar het bijhouden van de streak motiveert mij. Het programmaatje waar ik het in bij houdt, telt hoeveel dagen ik onafgebroken mijn dagen reflecteer. En hoe langer het is gelukt, hoe jammerder ik het vind om de streak te doorbreken. Deze simpele constructie helpt mij om het te blijven doen.
Daarnaast is het voor mij aantrekkelijk omdat de 7 dagreflecties mij enorm veel tijdwinst opleveren bij de wekelijkse review die ik houd. (Daarover schreef ik al eerder in mijn vorige blogs). 

En met deze vier stappen van James Clear is het mij gelukt om een nieuwe gewoonte aan te leren. En naast dit voorbeeld nog een aantal andere gewoontes. 

En dan? Dan doe je dat…. En dan? (Tja ik hoor jullie gedachten!)

Ik vind het fijn! 

Zo… en dat is eigenlijk al genoeg reden. Maar goed ik wil jullie best wat meer redenen geven. Zoals ik al zei schrijf ik iedere week een wekelijkse review. Daarin blik ik terug op afgelopen week en a.d.h.v die terugblik kijk ik vooruit naar komende week. Deze dagelijkse reflectie helpt mij heel erg om de week snel terug te blikken. Alle hoogte- en dieptepunten staan namelijk al bij elkaar. Goede ingevingen, nieuwe doelen, mislukte doelen, noem maar op, zijn eigenlijk al beschreven. Nu hoef ik die alleen maar in te plannen voor de komende week en mijn nieuwe week kan weer beginnen.

Daarnaast helpt het mij om te zien hoeveel moois er in de wereld is. Mijn dagboek is vooral positief! Er is zoveel om dankbaar voor te zijn, dat geeft een goed gevoel. Daarnaast geeft de tracker ook een gemiddelde cijfer van de week. Het is ook goed om af en toe eens die cijfers te vergelijken. Wat maakt dat de ene week gemiddeld een 9 scoort en de andere een 5. Dit geeft mij inzicht in wat ik vooral wel moet blijven of gaan doen, en welke dingen in minder of anders moet gaan aanpakken.

Zoals je ziet; ik word er blij van!

En denk je… phoe ik moet er niet aan denken! Helemaal goed! Dan is het niks voor jou. En denk je…. Nou dat klinkt eigenlijk wel interessant. Dan laat het me weten…. ik klets er graag over verder. Of wil je het boek ‘Elementaire gewoontes’ van James Clear lenen? Let me know!

Geplaatst in blogs

Storm na de stilte…

Gepost op door martijnvanvuuren

Het is stil geweest het afgelopen jaar. Stil voor mij en stil voor iedereen die het leuk leuk vindt om een klein beetje te volgen waar ik mee bezig ben in mijn leven en wat mij bezig houdt. 
Er zullen vast ook mensen zijn die deze stilte heerlijk vonden en genoten hebben van bijna een jaar niet gestalkt worden, geen blogs en weinig berichten op de sociale media. 
Maar wat vond ik er eigenlijk zelf van? Wat heb ik dan wel gedaan het afgelopen jaar en wat gaat er gebeuren in de toekomst?

Als ik heel eerlijk ben, ben ik de afgelopen 1,5 jaar waarin het woord ‘corona’ het meest uitgesproken woord is geweest in alle gesprekken die ik heb gehad, heel erg goed doorgekomen. Ik ben me meer dan bewust van het feit dat ik ook in een enorme luxe situatie leef. Ik heb een baan die ten alle tijden ‘gewoon’ door is gegaan. Nou ja, natuurlijk alles behalve gewoon, maar ik heb altijd kunnen en mogen werken en heb geen onzekerheid gekend over inkomen of behoud van werk. Ook heb ik een prachtig en gezond gezin en een flexibel brein dat altijd zoekt naar mogelijkheden. 

Maar ondanks dat ben ook ik wel beperkt het afgelopen jaar. Dat wat ik naast mijn werk, familie en vrienden het allerleukste vind om te doen, kon niet meer. Niet meer zingen, niet meer presenteren en geen percussie meer spelen. Niet meer naar theaters, niet meer je passie in de praktijk tot uitvoering brengen.

Regelmatig kreeg ik vraag: ‘hoe is dat dan voor jou?’ Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dat 1,5 jaar redelijk goed ben doorgekomen. Natuurlijk heb ik frustratie momentjes gehad dat zo’n ruim 10 optredens niet door konden gaan. Dat je alternatieve data zoekt en dan blijkt dat het wederom nog niet kan. Maar al snel ben ik een knop gaan omzetten. Dit is wat het is! Zoals gezegd kan ik dat ook makkelijk zeggen omdat ik er niet afhankelijk van ben. Maar in plaats van mijn aandacht te richten op alles wat niet meer kon, ben ik me gaan richten op dat wat nog wel kon. 

Ik heb enorm genoten van alle tijd die we samen als gezin hebben doorgebracht (al kwamen de boswandelingen op een gegeven moment wel mijn neus uit.) Ik geniet van de flexibiliteit van mensen, van de veerkracht, van de prachtige initiatieven die zijn ontstaan en het enorme tempo van innovatie (zeker in het onderwijs). 

Ook ben ik mijn nieuwe hobby (of moet ik verslaving zeggen???) lezen verder gaan voortzetten. Inmiddels heb ik sinds januari van dit jaar alweer 16 boeken uitgelezen en ligt er een hele stapel op de piano klaar om gelezen te worden. Ik word daar gelukkig van! Vooral non-fictie boeken, zelfhulpboeken, boeken over leiderschap, boeken over antropologie en boeken over misdaad en een enkel fictief boek. Dan ben ik ook nog zo’n nerd die de boeken tijdens het lezen gaat samenvatten omdat ik eigenlijk niks wilt vergeten. Het maakt me een rijk mens, ik moet zeggen een rijker mens, want ik voel me enorm rijk en daar ben ik heel dankbaar voor.

En ondanks dat ik de coronatijd prima ben doorgekomen ben ik nu vooral ook heel blij dat we langzamerhand weer steeds meer kunnen en mogen. Ik heb in een maand tijd alweer 4 theatervoorstellingen gezien, ik heb mijn eerste optreden in een theater alweer gehad en de eerste aanvragen voor nieuwe optredens komen weer binnen druppelen. Dat geeft me veel vertrouwen en zin in alles wat komen gaat. Met als eerste de zomervakantie! Heerlijk samen met mijn allerliefste vrouw en twee onwaarschijnlijk lieve kinderen lekker twee weken op vakantie (in eigen land). 

En dan na de zomer?

Nog net zo veel lezen, ons nieuwe (uitgestelde) concept van ‘Hollandse meesters in concert’ aan de man brengen. Verder uitwerken van een eventueel nieuw theaterprogrammaatje. Er staan nog wat leuke concertjes in de steigers en een auditie in de agenda. Op mijn werk ga ik ook een leuk en interessant jaar tegemoet. Ik kan niet wachten en krijg al energie van alleen de plannen. 

Dus ik ben bang dat er weer af en toe een blogje gaat verschijnen!

Geplaatst in blogs

Druk? Wat is druk? Wanneer ben je druk?

Gepost op door martijnvanvuuren

“Hoi!”
“Hoi”
“Hoe gaat het met je?”
“Goed hoor….. druk! Met jou?”
“Ja…. ook druk!”

Dit is zo maar de start van 80% van de gesprekken die ik hoor, zie en voer met mensen. Iedereen is druk! 
Maar wat is druk? Is druk uit te drukken 😉 in een aantal uren dat je bezig bent in de week? 
Is het de hoeveelheid werkzaamheden? Is het de aard van de werkzaamheden? Of zijn we gewoon allemaal druk als een soort mode verschijnsel? Moet je ‘druk’ zijn om iets voor te stellen?

Ik weet het allemaal niet zo goed.

Ik krijg heel vaak de vraag of opmerking van anderen dat ik zo verschrikkelijk druk ben. “Waar haal je de tijd vandaan om al die dingen te doen?” “Ben jij ook wel eens thuis?” “Doe jij ook wel eens niets?” Allemaal vragen die ik regelmatig te horen krijg. En ik vind het heel lief hoor. Want blijkbaar maken mensen zich zorgen om mij, en ze zijn altijd goed bedoeld. Maar tja, dan vraag ik me af; wat is druk en is druk goed of slecht?

Ik vind het heerlijk om druk te zijn. (Even voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over hyperactief ofzo…. Mensen dachten vroeger nog wel eens als ze mij zagen optreden met mijn toenmalige dweilorkest dat ik ADHD had. Ooit kwam ik eens een man tegen in Kroatië die mij herkende als die hyperactieve muzikant en na een week camping kwam hij stomverbaasd naar me toe met de opmerking dat ik zo rustig was op vakantie. Hij had altijd gedacht dat ik ADHD had!)

Maar het bezig zijn met veel verschillende dingen vind ik dus fijn!
Ik werk 4 dagen in de week in het onderwijs. En tja… het onderwijs is een drukke baan. Ik hoef het vast niet te hebben over werkdruk in het onderwijs, daar is genoeg over gezegd. Maar om dat vol te houden heb ik het juist nodig om een andere uitlaatklep te hebben. Voor mij is dat zingen, presenteren en het bespelen van percussie, en leuke dingen doen met mijn gezin en vrienden. Dat is wat mij energie geeft, waar ik heel blij van wordt! Ik vind het helemaal niet erg om ‘s avonds na een werkdag achter de computer te duiken om presentaties voor te bereiden, voorstellingen te bedenken of liedjes te studeren.
Ik gebruik mijn dagelijkse ritjes van huis naar Zevenaar om liedteksten te studeren met mijn voorgeprogrammeerde spotify lijstjes. 
En het allerliefst sta ik in het weekend op het podium om mijn passie te kunnen delen met het liefst zoveel mogelijk mensen. Om nog meer inspiratie op te doen ga ik ook nog eens heel graag naar het theater met leuke mensen en mag ik daar ook nog eens mijn mening over geven in de vorm van een online recensie. 

En ja ben ik dan druk? Nee… Want volgens mij is druk een gevoel. Druk is niet uit te drukken in uren of aantal taken. Ik doe heel veel dingen, maar alleen dingen die ik heel leuk vind. En door mijn GRIP ben ik heel bewust bezig met mijn bezigheden, doelen, passie, planning, taken e.d. 

De maand februari is voor mij een maand die je, kijkend naar mijn agenda, zou kunnen bestempelen als rustig. Ik heb maar één optreden met The Musical Night, maar deze maand voelt heel druk. Het is een piekmaand in het onderwijs. Cito-toetsen, rapporten maken, overdrachtsdossiers voor middelbare scholen, adviesgesprekken groep 8, driehoeksgesprekken groep 7, groepsplannen maken en dan ook nog de klas draaien met alle dagelijkse beslommeringen. En dat allemaal in mijn 4 werkdagen! Dat voelt als druk. 

Gelukkig weet ik dat februari een piekmaand is op school en kan ik daar rekening mee houden met alle andere werkzaamheden. Op mijn vrije maandag werk ik aan rapporten i.p.v. aan concerten en de weekenden gebruik ik om bij te tanken na een pittige werkweek. 

En vanaf maart, als ik het in de klas weer een beetje rust krijg ga ik weer los. Er staan alweer 9 optredens in de agenda in 3 maanden tijd. Zie ik daar tegenop…. nee ik heb daar nu alweer zin in!

Dus mensen… laten we elkaar niet meer vragen of vertellen hoe druk we zijn. Maar vraag aan elkaar of we happy zijn? En is het antwoord: nee! Doe daar dan wat aan! 

Geplaatst in Geen categorie

Een leven na Hollandse meesters…

Gepost op door martijnvanvuuren

In mijn laatste blog heb je kunnen lezen dat ik toen mijn laatste “Martijn zingt Hollandse meesters” heb gespeeld. Een voorlopig afscheid van een voorstelling die me erg dierbaar was. 
Een voorstelling die ik ben gaan maken op verzoek van De Buitenpoort in Huissen. Een voorstelling met liedjes die me paste. Mooie verhaaltjes op muziek gezet door de grote van Nederlandse muziekgeschiedenis. Maar ja…. dan ben je op een gegeven moment 2 jaar verder. En dan…? 

Geen idee!!!

Ik weet dat ik heel graag weer iets wil maken. Een voorstelling die bij me past en waar ik alles in kwijt kan wat ik leuk vind om te doen. Maar ja, wat dan?

De gedachten dat ik totaal nog geen idee heb maakt me op momenten onzeker maar geeft me ook energie. Als ik iets wil moet ik ook zelf nu de stappen gaan zetten. En een eerste keer een voorstelling maken is spannend maar volgens mij vind ik het traject in gaan voor iets nieuws nog spannender. 

Maar gelukkig heb ik GRIP nog steeds in mijn leven. (Als je denkt: “waar heeft hij het over?” Moet je even de blog van 31 augustus teruglezen). Nog wekelijks (wat zeg ik, bijna dagelijks) leef ik volgens de principes van GRIP. Mijn agenda, mail en todo-lijstjes zijn straks gepland en geordend en wekelijks houd ik een review waarin ik terugkijk op mijn week en de komende week vooruit kijk.  Ik stel doelen per kwartaal en heb onlangs afgelopen week mijn eerste GRIP-kwartaal review gehouden. En het leuke is… al mijn gestelde doelen voor het kwartaal zijn behaald. Dus tja… dan moet dit lange termijn doel ook lukken.

En doelen voor de lange termijn zijn lastiger dan op de korte termijn maar daarom knip ik dit grote doel op in kleine behapbare doelen. Afgelopen periode stond (wat betreft de voorstelling) in het teken van oriënteren en gesprekken voeren. Ik heb met een aantal mensen gesproken om te brainstormen over wat een thema, onderwerp of aanpak zou kunnen zijn. Wat zijn mijn sterke en zwakke punten en hoe ga ik daarmee nu verder? Die gesprekken hebben leuke ideeën en inzichten opgeleverd waar ik het komend kwartaal mee aan de slag ga. Ik ga komend kwartaal een of enkele ideeën in grove lijnen uitwerken. 

Maar gelukkig betekent een jaar van werken aan iets nieuws niet een jaar niet optreden. Want mijn agenda zit weer voller dan ooit. En hoe leuk is het om na twee jaar Hollandse meesters weer te duiken in nieuw repertoire. Zo mocht ik vorige week twee uitverkochte concerten presenteren en zingen met muziekvereniging UDI, Alarmfase 3 en Rotdweilers in het thema top2000. 

Behalve het dorp (waar ik nooit meer vanaf kom, die heb ik al wel 100 keer gezongen) weer allemaal nieuwe nummers. Lekker bezig met pop liedjes en weer lekker een avondje presenteren en ouwehoeren met een zaal vol enthousiaste mensen.

In december mag ik nog zingen tijdens een koffieochtend in de kerk van Huissen-Zand en in januari mag ik meewerken aan een nieuwjaarsconcert in de Theaterkerk in Bemmel. En volgens mij wordt dat erg mooi. Het bijzondere is dat ik dat samen mag doen met mijn liefste en mijn schoonmoeders klassieke trio Boccaccio. Een concert weer vol met voor mij nieuwe nummers. Ik ga een heleboel mooie duetten zingen, zowel pop als musical maar ook solo een aantal liedjes. Dus als je een keer weer iets heel anders wilt zien….. er zijn nog kaartjes. (Laat het me weten)

Vervolgens gaan we de theaters in met een tour van The Musical Night en duik ik weer achter het drumstel. En staan er ook alweer leuke optredens op de planning in 2020. Daarnaast gaat ook “Hollandse meesters in Concert” starten waarbij ik ga optreden met orkesten in het land. De arrangementen zijn volop in de maak door StoffelsMusic en de eerste reacties van orkesten beginnen ook binnen te komen. 

Het is maar goed dat ik GRIP heb want anders zou deze planning volgens mij nooit te combineren zijn met een vierdaagse werkweek in het onderwijs, een super leuk gezin en lieve vrienden en familie.

Geplaatst in blogs, Geen categorie

Het slotakkoord voor Martijn zingt Hollandse meesters.

Gepost op door martijnvanvuuren

Soms zijn er van die dagen dat je even in je arm moet knijpen om te beseffen dat dingen echt gebeuren. Zondag 10 november was zo’n dag. Voor (voorlopig?) de laatste keer speelden we Martijn zingt Hollandse meesters samen met mijn geweldige combo. En niet zomaar ergens, nee… we mochten spelen in een goedgevulde Theaterkerk in Bemmel. En ik lieg niet als ik zeg dat ik dat een van de mooiste kleine theaters vind die ik ken. Niet alleen omdat deze in mijn woonplaats staat maar vooral door de bijzondere totstandkoming ervan en de fantastische manier waarop ze dat hebben gedaan. Maar de aanloop ging niet helemaal zonder slag of stoot.

Een aantal dagen voor de grote dag begon ik ineens keelpijn te krijgen en begon mijn stem kuren te krijgen. En dan beginnen de zenuwen (die ik normaal gesproken erg weet te beperken) enorm op te lopen. “Dit kan niet waar zijn! Dit mag nu niet gebeuren!!!” Maar het gebeurde.

Ik heb die week alles geprobeerd. Trachitol, tonsiotreen, keelspray, pijnstillers, verse gemberthee met honing, stomen, Islamoos. Je kunt het zo gek niet bedenken. Maar in plaats van dat het beter ging leek het erger te worden. Ok, dan maar naar de dokter.

Na een beetje google werk en een tip van de profs hoorde ik dat er in uitzonderlijke gevallen weleens Prednison wordt voorgeschreven. Zo blijken de grote popsterren ook weleens concerten te redden of musicalzangers een premiere doorgesleept te worden. Dus mijn missie was: Prednison. De dienstdoende huisarts keek me verbaasd aan. “Ok, prednison???? Dat schrijf ik regelmatig voor, voor diverse klachten maar in deze context heb ik er nog nooit van gehoord.”

Goed voorbereid als ik was had ik een Volkskrant artikel klaar staan op mijn telefoon om de dokter te overtuigen. Deze wilde toch even contact opnemen met een specialist in het ziekenhuis. Ook deze was niet heel bekend met dit verschijnsel maar ze durfden het er wel op te gokken.

Dus ik ging naar huis met een strip Prednison pillen. Vrijdag de eerste dosis….. weinig verschil, dus zaterdag ging de tweede dosis erin. En ik had me voorgenomen om uiterlijk zaterdag avond de knoop door te hakken of ik het concert wel of niet door liet gaan. Want zonder verbetering was zingen geen optie. Maar gelukkig kwam er gedurende de dag wel verbetering. Heel voorzichtig heb ik geprobeerd de eerste klanken weer uit te stoten en heb ik me aan een lied gewaagd. En het kwam eruit! Yes! We gaan het doen!!! De kogel was door de theaterkerk.

En zondag bij het opstaan werd dat gevoel bevestigd. Het gaat gewoon lukken. Wat een wondermiddel. Dus nog een laatste dosis pillen erin en gaan! Maar wat een spanning! Ik geloofde inmiddels in het feit dat ik wel enkele nummers kon zingen met deze stem maar gingen mijn stembanden het ook goed vinden om ruim 2 uur de voorstelling te dragen.

Maar zoals het vaak gaat… na het eerste lied zet je dat aan de kant, gaat de adrenaline stromen en dan is het gaan met die banaan. En wat was dat fijn! Alle nummers kwamen eruit. Natuurlijk hoor je zelf verschil en ben je altijd kritisch maar het publiek dat van niets wist heeft het gelukkig niet door gehad! En het is me zelfs gelukt om tijdens het concert te genieten en te beseffen dat ik gewoon in dat prachtige theater mag staan voor een zaal fijne mensen.

Is het dan nu echt afgelopen met de Hollandse meesters? Geen idee.

2020 wordt het jaar waarin ik me ga storten op nieuwe plannen. Vanaf januari ga ik gelukkig wel door met die prachtige liedjes van de Hollandse meesters maar dan met harmonie en fanfare orkesten. Een kant en klaar themaconcert voor ieder orkest in Nederland. Arrangementen van Emile Stoffels en zang en presentatie van mij, compleet met aankleding en beamer presentatie. Dat gaan we proberen aan de man te brengen. (Zegt het voort bij alle muzikale vrienden en familie www.martijnvanvuuren.nl/HMIC)

En ondertussen ga ik brainstormen over iets nieuws. Alle ideeën zijn welkom. Nieuw thema, nieuwe muziek, nieuwe vorm? Alles kan, alles mag! Laat onder deze blog gerust je suggesties achter of mail me.

En het fijne is dat ik al mijn lieve comboleden nog terug ga zien in andere settings. Want wat ben ik deze mensen enorm dankbaar voor alle tijd en energie die ze gestoken hebben in deze concerten. Wieke, Tom, Melvin, Meindert-Jan en Caroline! Jullie zijn toppers!

vlg: Melvin, Tom, Wieke, Martijn, Meindert-Jan, Caroline
Geplaatst in blogs

Het gaat gebeuren!!!

Gepost op door martijnvanvuuren

Het was 17 november 2017. Een week nadat ik voor de allereerste keer mijn concert “Martijn zingt Hollandse meesters” uitvoerde in De Buitenpoort in Huissen. Wat was dat gaaf! Ik was zo blij en trots dat het gewoon gelukt was. Alles verliep boven mijn verwachtingen. Maar ja, toen dat klaar was begon het wel te kriebelen. Op die 17 november schreef ik in een blog op mijn site:

Ik zou heel graag mijn Hollandse Meesterconcert nog op andere locatie(‘s) uitvoeren. Heb je ideeën, suggesties of aanvragen? Laat het me weten! (Theaterkerk Bemmel….je mag altijd bellen! 😉

Maar ja…. die Theaterkerk belde natuurlijk niet. Gelukkig waren er wel anderen die belden (of reageerden) en hebben we inmiddels het concert meerdere keren uit mogen voeren. Maar ja… stiekem droomde ik van de Theaterkerk in Bemmel. Want voor iedereen die het niet kent: het is daar prachtig! De oude kerk is omgebouwd tot een echt theater. Geweldige foyer, prachtige zaal met een mooie tribune tot in de nok van de kerk. Alle oude elementen zijn prachtig in ere gehouden maar toch is het een modern theater. Ik heb het elders nog niet zo gezien! En het staat gewoon in mijn woonplaats!!!!

De periode na mijn concert in De Buitenpoort kreeg ik te horen dat het programma voor de Theaterkerk al vol was voor het hele seizoen en dat ik volgend jaar maar contact moest opnemen. 

“Oh ja, natuurlijk….. zo gaat dat met theaters…. daar moet je snel bij zijn.”

Maar ik laat me niet kennen. Dus ruim op tijd neem ik weer contact op!

In de tussentijd was ook Hanneke bezig om de Musical Night te programmeren in de theaterkerk en dat lukte. 3 professionele, ervaren musical artiesten. En dat werd een succes. Ik vond het geweldig om als percussionist mee te kunnen doen aan deze prachtige show met deze geweldige mensen op deze mooie plek.

Helaas kreeg ik een nee. Ik kon natuurlijk de kerk zelf huren maar dat zou wel een groot financieel risico zijn. Helaas wilden ze mijn concert niet zelf programmeren. En natuurlijk snap ik dat. Martijn zingt Hollandse meesters? Who the f*ck is Martijn van Vuuren? Wie kan ze garanderen dat daar nog mensen op af komen als er kaartjes gereserveerd moeten worden. Een gratis concert in Huissen zat snel vol maar ja, als er kaarten gekocht moeten worden….. 

Gelukkig waren er wel andere plaatsen waar we terecht konden. Met veel plezier en succes hebben we de voorstelling mogen spelen in Angeren, Elst en Overloon. Maar ja…. die theaterkerk!!! Dat zou toch wel gaaf zijn! Ik heb de stoute schoenen aangetrokken. Ik dacht: Boeien! Ik probeer het nog één keer! En wat denk je!? Ik werd uitgenodigd voor een gesprek!!!

Inmiddels had ik mooie opnames van het concert in De Kik in Elst, waren er mooie foto’s gemaakt en was er de ervaring dat dit programma goed werd ontvangen en er gelukkig ook veel publiek voor is. En met die bagage in mijn achterzak kreeg uiteindelijk een bericht! Ja, we programmeren het concert in het theaterseizoen 2019/2020! De aanhouder wint! YES!

Zondag middag 10 november 2019 is het zover! Martijn zingt Hollandse meesters in de Theaterkerk in Bemmel. En de kaartverkoop is gestart!

Hier zijn de kaarten te reserveren.

Dus heb je het concert nog niet gezien… zorg dat je erbij bent. Heb je het al wel gezien maar ben je nog nooit in de Theaterkerk geweest? Zorg dan ook dat je erbij bent. OF heb je beide al wel gezien… dan heb je vast zin in nog een gezellige zondag middag lekker meezingen en luisteren naar de mooiste liedjes van overleden Nederlandstalige artiesten. 

En dat is niet het enige. Want ik sta 8 september nog in verzorgingshuis Liduina in Bemmel en zaterdagavond 14 september in de Providentia in Gendt. En daarnaast nog veel leuke andere optredens en ben ik nog bezig met iemand voor een ander gaaf project. Maar daarover na de zomer meer. Wil je op de hoogte blijven? Kijk dan af en toe op de site en in de agenda. 

Geplaatst in blogs

Trots, blij en gelukkig!!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ik weet niet waardoor het komt (misschien ben ik snel verveeld, misschien kan ik geen keuzes maken of misschien wil ik heel niet anders) maar wat vind ik het heerlijk om zoveel verschillende dingen te mogen doen. Wat ben ik een bevoorrecht mens dat ik steeds weer mag deelnemen aan zoveel prachtige projecten met zulke geweldige mensen.

Na een periode van veel zingen, stampen van teksten en de bijbehorende stress kon ik me de laatste tijd weer vooral richten op mijn andere passie; percussie!

En wat is er gaver dan in dit te kunnen doen in het combo van mijn eigen vrouw ( Ja ik mag tegenwoordig vrouw zeggen). Samen met drie andere top muzikanten en twee andere top vocalisten. Wat blijven al die prachtige percussie instrumenten toch een verrijking voor welke muziek dan ook. Zoals ik altijd zeg: als je het weg laat mist niemand het maar als je het toevoegt……

Vooral mijn houten kistje (cajon) blijft een favorietje. Deze recente aanwinst heeft zijn investering al dubbel en dwars terug verdiend in spel plezier. Wat klinkt hij toch lekker!

Het repertoire van het concert van Hanneke was heerlijk om te mogen spelen. Ook in de nummers van Miriam Venema en Ton Sieben konden we lekker los gaan. Maar naast het genieten van het mogen spelen met deze toppertjes heb ik vooral een middag apetrots zitten wezen. Al helemaal bij het toegift.

Het heeft wat “bloed” zweet en tranen gekost maar wat deed ze dit geweldig!

Ik ben een gezegend mens!!!

En nu: op naar de volgende uitdagingen: mijn deelname aan curriculum.nu en mijn tweede uitvoering van : Hollandse meesters in Angeren!

En omdat ik zo trots ben; deze is voor haar!

(Foto: Mieke van Raay)

Geplaatst in blogs

2017: een meesterlijk jaar!

Gepost op door martijnvanvuuren

Terwijl er op radio 2 de top2000 alweer over de helft is, en iedereen al druk aan het piekeren is over de goede voornemens voor 2018 blik ik zelf graag even terug op 2017! Want wat voor een prachtig jaar was dat! Ik durf met recht te zetten dat dit voor mij persoonlijk een jaar is geweest die ik niet snel zal vergeten.

Het jaar startte met alle voorbereidingen voor ons huwelijk. Al had ik Hanneke al 2 jaar eerder ten huwelijk gevraagd….. in ons geval kwam van uitstel geen afstel.

En tijdens de voorbereidingen hadden we een gesprek met de Buitenpoort waar de vraag kwam of ik niet een keer een concertje wilde geven op een zondag middag. Het antwoord op die vraag is inmiddels bekend. En toen begon het balletje te rollen. In eens kwamen er dit jaar van verschillende kanten dingen op mijn pad.

Ik mocht theatergroep augustus weer begeleiden in het combo, ik presenteerde en jureerde een slagwerk festival, in zong legends of pop tijdens een concert, ik trad op in de musicalvoorstelling van De Hightlights in Arnhem, ik presenteerde/zong en dans bij een revueconcert in Angeren, ik werd gevraagd om deel te nemen in het combo van theatermaakster Jolien Kistemaker, zong samen met Hanneke bij een concert van Cantilene. Ik presenteerde een concert van Meander in de Theaterkerk, speelde als gastmuzikant mee met Volharding en recenseerde 9 musical voorstellingen.

Daarbij was dit ook nog het jaar met veel ontwikkelingen op mijn werk in het onderwijs. Zo werd ik in april gevraagd waarnemend directeur te worden van IKC Het Drieluik aangezien onze directeur zou vertrekken. Dat heb ik vervolgens ruim een half jaar gedaan. Daarnaast heb ik afgelopen maanden onze nieuwe interim ingewerkt, en daarnaast heel veel verschillende werkzaamheden uitgevoerd op school. Van invallen in uiteindelijk iedere klas tot het begeleiden van vluchteling kinderen op school  tot het maken van nieuwe beleidsplannen. En tot slot ben ik afgelopen maand aangenomen bij Curriculum.nu. (www.curriculum.nu) En mag ik het komende jaar in een team van 14 personen me gaan buigen over de bouwstenen van een nieuw onderwijs curriculum voor het profiel Mens en Maatschappij. Ofwel de vakken Aardrijkskunde, geschiedenis, economie en maatschappijleer. In vier keer een driedaagse en daarnaast een dag in de week ga ik daar mijn hoofd over buigen. Een verantwoordelijke en unieke uitdaging. Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis gaat het onderwijs curriculum bedacht worden door mensen uit het onderwijs zelf. En het is een eer om uit ruim 1000 mensen geselecteerd te worden!

En tussen al die dingen door ben ik ook nog eens de meest trotse vader van mijn twee prachtige kinderen en de man (ja ik mag nu man zeggen) van mijn lieve echtgenote en zijn we allemaal gezond! Wat wilt een mens nog meer!

Kortom: voor mij was dit een TOP jaar! Ik vind het bijna jammer om afscheid te moeten nemen van je: 2017!

Maar toch! We gaan erop proosten! Iedereen een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2018!