Blogs

Geplaatst in blogs

Storm na de stilte…

Gepost op door martijnvanvuuren

Het is stil geweest het afgelopen jaar. Stil voor mij en stil voor iedereen die het leuk leuk vindt om een klein beetje te volgen waar ik mee bezig ben in mijn leven en wat mij bezig houdt. 
Er zullen vast ook mensen zijn die deze stilte heerlijk vonden en genoten hebben van bijna een jaar niet gestalkt worden, geen blogs en weinig berichten op de sociale media. 
Maar wat vond ik er eigenlijk zelf van? Wat heb ik dan wel gedaan het afgelopen jaar en wat gaat er gebeuren in de toekomst?

Als ik heel eerlijk ben, ben ik de afgelopen 1,5 jaar waarin het woord ‘corona’ het meest uitgesproken woord is geweest in alle gesprekken die ik heb gehad, heel erg goed doorgekomen. Ik ben me meer dan bewust van het feit dat ik ook in een enorme luxe situatie leef. Ik heb een baan die ten alle tijden ‘gewoon’ door is gegaan. Nou ja, natuurlijk alles behalve gewoon, maar ik heb altijd kunnen en mogen werken en heb geen onzekerheid gekend over inkomen of behoud van werk. Ook heb ik een prachtig en gezond gezin en een flexibel brein dat altijd zoekt naar mogelijkheden. 

Maar ondanks dat ben ook ik wel beperkt het afgelopen jaar. Dat wat ik naast mijn werk, familie en vrienden het allerleukste vind om te doen, kon niet meer. Niet meer zingen, niet meer presenteren en geen percussie meer spelen. Niet meer naar theaters, niet meer je passie in de praktijk tot uitvoering brengen.

Regelmatig kreeg ik vraag: ‘hoe is dat dan voor jou?’ Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dat 1,5 jaar redelijk goed ben doorgekomen. Natuurlijk heb ik frustratie momentjes gehad dat zo’n ruim 10 optredens niet door konden gaan. Dat je alternatieve data zoekt en dan blijkt dat het wederom nog niet kan. Maar al snel ben ik een knop gaan omzetten. Dit is wat het is! Zoals gezegd kan ik dat ook makkelijk zeggen omdat ik er niet afhankelijk van ben. Maar in plaats van mijn aandacht te richten op alles wat niet meer kon, ben ik me gaan richten op dat wat nog wel kon. 

Ik heb enorm genoten van alle tijd die we samen als gezin hebben doorgebracht (al kwamen de boswandelingen op een gegeven moment wel mijn neus uit.) Ik geniet van de flexibiliteit van mensen, van de veerkracht, van de prachtige initiatieven die zijn ontstaan en het enorme tempo van innovatie (zeker in het onderwijs). 

Ook ben ik mijn nieuwe hobby (of moet ik verslaving zeggen???) lezen verder gaan voortzetten. Inmiddels heb ik sinds januari van dit jaar alweer 16 boeken uitgelezen en ligt er een hele stapel op de piano klaar om gelezen te worden. Ik word daar gelukkig van! Vooral non-fictie boeken, zelfhulpboeken, boeken over leiderschap, boeken over antropologie en boeken over misdaad en een enkel fictief boek. Dan ben ik ook nog zo’n nerd die de boeken tijdens het lezen gaat samenvatten omdat ik eigenlijk niks wilt vergeten. Het maakt me een rijk mens, ik moet zeggen een rijker mens, want ik voel me enorm rijk en daar ben ik heel dankbaar voor.

En ondanks dat ik de coronatijd prima ben doorgekomen ben ik nu vooral ook heel blij dat we langzamerhand weer steeds meer kunnen en mogen. Ik heb in een maand tijd alweer 4 theatervoorstellingen gezien, ik heb mijn eerste optreden in een theater alweer gehad en de eerste aanvragen voor nieuwe optredens komen weer binnen druppelen. Dat geeft me veel vertrouwen en zin in alles wat komen gaat. Met als eerste de zomervakantie! Heerlijk samen met mijn allerliefste vrouw en twee onwaarschijnlijk lieve kinderen lekker twee weken op vakantie (in eigen land). 

En dan na de zomer?

Nog net zo veel lezen, ons nieuwe (uitgestelde) concept van ‘Hollandse meesters in concert’ aan de man brengen. Verder uitwerken van een eventueel nieuw theaterprogrammaatje. Er staan nog wat leuke concertjes in de steigers en een auditie in de agenda. Op mijn werk ga ik ook een leuk en interessant jaar tegemoet. Ik kan niet wachten en krijg al energie van alleen de plannen. 

Dus ik ben bang dat er weer af en toe een blogje gaat verschijnen!

Geplaatst in blogs

Houd de zaag scherp!

Gepost op door martijnvanvuuren

Ik weet niet of ik ooit zoveel gelezen heb in mijn leven als afgelopen maanden.

Het begon in de corona lockdown periode. Ik kwam verplicht thuis te zitten en moest thuisonderwijs verzorgen. Ondanks dat dit veel vroeg van mensen in het onderwijs, en dan vooral van ieders flexibiliteit, gaf het me ook tijd om te lezen.

Naar aanleiding van een cursus die ik gedaan had over executieve functies voor mijn werk heb ik het bijbehorende boek aangeschaft “Executieve functie bij kinderen en adolescenten” van Richard Guare en Peg Dawson. Een dikke pil maar super interessant. En een nerd als ik ben, ben ik hem ook direct gaan samenvatten via mijn nieuw ontdekte app Notion, waardoor ik nu een soort complete wikipedia heb van het boek.

Daarnaast was ik ook bezig in het boek “Getting Things Done.” Een boek van David Allen (GTD) de productiviteitsgoeroe. Dit is het boek waar vrijwel alle andere boeken en visies op het gebied van productiviteit door zijn geïnspireerd. Zo ook het boek GRIP (geen zorgen ik zal het er niet over gaan hebben.) Maar ik als GRIPPOFIEL had dit boek dan ook op mijn verlanglijstje.

Toen dat boek eenmaal uit was, was ik lekker op dreef met het lezen. En het lezen van boeken voor persoonlijke ontwikkeling had ook mijn interesse gewonnen. Nu worden dit soort boeken naar mijn idee veel gelezen door mensen in een fase waarin ze op welke wijze dan ook vastlopen of met bepaalde levensvragen komen te zitten. Nu kan en durf ik godzijdank te zeggen dat ik een zeer gezegend en gelukkig mens ben. Ik denk veel na, en doe de dingen die ik doe met een zekere mate van bewustzijn. Ik ben erg dankbaar voor alles wat doe en wat ik heb in mijn leven. 

Ondanks dat ben ik erg geïnteresseerd geraakt in dergelijke boeken over persoonlijke groei. Vandaar dat ik het boek ben gaan lezen van Stephen Covey. Een grootmeester in de persoonlijke ontwikkeling. Hij verkocht al meer dan 25 miljoen exemplaren van “de zeven eigenschappen” en nu heeft hij er dus 25.000.001 verkocht. 

Ik kan hem iedereen aanbevelen. Het is geen makkelijk boek, je moet er de rust en tijd voor nemen vooral om het in te laten werken en het in de praktijk te brengen. 

Nu had ik ook al jarenlang twee boekjes op de schap liggen die ik ooit bij een studiedag had gekregen bij mijn vorige werkgever met de titels “van werkdruk naar werkplezier” en “Peptalk; passie, energie, prestatie werkt!” Dus ook die twee boekjes heb ik maar eens even doorgespit. 

En tja… wat ben je dan wijzer na uren lezen, bestuderen en samenvatten?

Ik zal proberen nog korter tot mijn essentie te komen.

Wees proactief in je leven, besteedt aandacht aan de dingen waar je invloed op hebt. Ontwikkel een helder beeld van je missie, je einddoel en richt je focus en energie op dat einddoel. Denk win-win; streef niet alleen je eigen doelen na maar ga voor gezamenlijk winnen! Luister empathisch, begrijp eerst de ander voor je zelf begrepen wilt worden.

Creeer synergie, ofwel maak gebruik van verschillen om tot nieuwe ideeën te komen en houdt de zaag scherp; zorg voor lichaam en geest. Door dit te doen groei je op alle vlakken zowel persoonlijk als in je werk(plezier). En dan met de structuren, planningen en reflecties van GTD en GRIP ben ik weer meer opgeladen dan ooit om komende week weer lekker aan de slag te gaan. En als ik dan straks weer met passie en energie aan de slag kan in de klas kan ik mijn kennis van de executieve functies zoveel als mogelijk in gaan zetten. Want te vaak wordt er in het onderwijs ingezet op het verkeerde. Die ene leerling die het rekenen niet snapt krijgt nog een extra instructie. De leerling die maar niet aan zijn werkstuk begint krijgt te vaak te horen dat hij nu toch echt moet beginnen en eens door moet werken. Te vaak gaan we uit van te weinig motivatie of verantwoordelijkheid terwijl de oorzaak ergens anders ligt… de zwakke executieve functie. En laten dit nu net vaardigheden zijn die bij iedere leerling te ontwikkelen zijn. Daar wordt je toch blij van!

Nou tot zo ver mijn spreekbeurt over……

Scheelt een hoop leeswerk toch? Al zou ik je toch de boeken zelf aan willen raden. Zeker de zeven eigenschappen van Covey. GTD is ook een zinvolle maar als je die te dik vindt zou ik gewoon toch GRIP lezen, veel dunner en praktischer. 

Werk je in het onderwijs… dan moet je je zeker verdiepen in de executieve functies. Mocht je mijn uitgebreide samenvatting willen dan laat het me weten! Of wil je meer weten, sparren of wat dan ook… let me know! 

Geplaatst in blogs

GRIP op het onderwijs

Gepost op door martijnvanvuuren

Een tijdje geleden kreeg ik een vraag van Rick Pastoor. Misschien zegt de naam je niet direct iets maar als je vaker mijn blog hebt gelezen zegt GRIP je zeker iets. Ongeveer een jaartje geleden ben ik begonnen met het lezen van het boek GRIP van Rick. Sindsdien ben ik helemaal om. Vrijwel alle stappen die beschreven worden in het boek ben ik gaan toepassen in mijn leven. 

GRIP is een boek waarin je leert slimmer te werken. Maar voor mij vooral een boek dat me rust en overzicht bracht. Rust zonder minder te gaan doen. Misschien zelfs wel meer. Regelmatig krijg ik de vraag: Goh Martijn waar haal je de tijd toch vandaan? Het antwoord is simpel… lees gewoon het boek!

Op 31-08-2019 schreef ik op mijn website de eerste blog over het boek. Los van het feit dat ik merkte dat deze blog veel gelezen werd (meer dan gemiddeld) kreeg ik ook van Rick een leuke reactie. Ook hij had de moeite genomen om mijn blog te lezen. Veel later toen Rick een soort community startte ben ik wat meer met hem in contact gekomen. En zo kreeg ik dus van hem de vraag of hij met mij een vraaggesprek mocht hebben in een webinar over GRIP in het onderwijs.
Wow dacht ik… wat een eer. Super gaaf dat ik, de man die mij zo geholpen heeft met zijn boek, mocht helpen met zijn online sessie over het onderwijs. Maar ja, heb ik wel wat te vertellen? Is het interessant wat ik doe? Zit iemand daar op te wachten en heeft iemand daar wat aan? Maar, zoals hij beschrijft in deel III van zijn boek moet je soms je zelfbeeld aanpassen waardoor ook je gedrag en je reactie verandert. Dus ik zei ja! En 19 mei was het zover, ons vraaggesprek over het onderwijs.

Tot mijn grote verbazing kreeg ik veel reacties van mensen uit het onderwijsveld. Zowel bekende als onbekende mensen vonden het interessant om te horen hoe ik de uitgangspunten uit het boek heb ingezet in het onderwijs. Want gaandeweg het implementeren van het boek kwam ik erachter dat niet alles hetzelfde werkt in het onderwijs als in het bedrijfsleven.

Voor iedereen die de webinar niet gezien heeft zal ik het proberen uit te leggen:

Waar je vanuit het boek je agenda als heilig moet beschouwen is dat in het onderwijs minder handig. Het grootste gedeelte van de dag staat namelijk vast. De tijden tussen 8.30u en 14.30u zijn namelijk ingevuld met het lesrooster van de kinderen. Al het werk dat er daarnaast nog moet gebeuren in het onderwijs moet dus in de schaarse uurtjes tussen 14.30u en ongeveer 17.00u

Vandaar dat de takenlijst voor mij heilig is. Ik heb een app (Todoist) op alle apparaten die ik maar tot mijn beschikking heb en daar leg ik de hele dag door alles in vast dat er maar in mij op popt. Iedere actie, todo, herinnering, mail, vraag waar ik nog iets mee moet komt op die lijst. De agenda is alleen voor naschoolse afspraken met derden. 

Na school open ik de app en ga ik orde aanbrengen in mijn todo’s.

  1. Wat moet er perse vandaag gedaan worden? (die plan ik in de app in bij ‘vandaan’)
  2. Wat kan tot vrijdag wachten?* (die plan ik in de app in op vrijdag)
  3. Wat moet perse op één van de tussenliggende dagen? (ook die plan ik op die dag in)

Als dat gedaan is, is de inbox leeg en ga ik de taken van vandaag uitvoeren. 

*Op vrijdag is mijn wekelijkse review. Dan kijk ik terug op afgelopen week en blik ik vooruit op komende week. Als je daar meer over wilt weten moet je echt het boek kopen of mij even vragen.

Maar tijdens die review bekijk ik alle taken die ik verschoven heb naar vrijdag en plan ik in de komende week een blok (van soms 1 uur maar soms ook meer uur, afhankelijk van het aantal taken) waarin ik aan de openstaande taken werk van afgelopen week.

Taken die meer dan een half uur in beslag nemen plan ik los in als activiteit in mijn agenda en daarnaast plan ik dagelijks een blok vrij zodat ik in ieder geval de lessen kan voorbereiden voor de volgende dag. 

En dat is in grote lijn mijn manier van werken binnen het onderwijs maar eigenlijk nog maar een heel klein deel van GRIP zoals ik het in de rest van mijn leven inzet.
Ik merk dat veel mensen in het onderwijs zoekende zijn naar een efficiënte manier van werken met de agenda, mail en takenlijsten. Hoe krijg je alles geplant? En het percentage burn-outs in het onderwijs ligt schrikbarend hoog. Ik denk dat het werken volgens GRIP hier verandering in kan brengen. 

Ik vind het erg leuk om met collega’s te sparren over hoe het anders kan. Wat werkt en wat niet. Heb al menigeen kunnen enthousiasmeren om het te proberen en tot nu toe alleen maar met positief resultaat. En het leuke is, het boek is voor leerkrachten gratis te downloaden!

Mocht je met me willen sparren, vragen hebben, vast lopen of ideeën willen uitwisselen dan hoor ik het wel! 

Wil je de online sessie terugkijken? Dat kan via deze link! (vanaf minuut 29 ongeveer kom ik)

Miranda Endhoven van Media Bear maakte van de sessie een gave graphic voor een visuele samenvatting van het verhaal. 

Geplaatst in Geen categorie

Van leerkracht tot Corona-belpanel-BN’er.

Gepost op door martijnvanvuuren

Het was 17 februari toen ik voor de laatste keer een blog schreef op mijn site. De titel was: “Druk? Wat is druk Wanneer ben je druk?” Ongelooflijk. Als iemand mij op dat moment gezegd had dat ik een ruime maand later het rustiger zou hebben dan ooit dan had ik dat nooit geloofd. (of nou ja… rustig)

In de blog schreef ik over piekmomenten in het onderwijs, maar ook over 9 optredens die eraan zaten te komen in de maanden tussen maart en juni. 9 optredens! Daarvan zijn er gewoon 6 geannuleerd!

Ongelooflijk wat er in die tussenliggende periode is gebeurd. Vooral wat er in een hoofd van een mens gebeurt.
7 maart speelden we met The Musical Night een voorstelling in Overloon. Op dat moment was de provincie Noord-Brabant net uitgeroepen tot crisisgebied. Maar ach joh! Wat maken we ons druk. Laat je niet gek maken! Nuchtere Brabanders! En dat was ook zo. De zaal was goed gevuld en iedereen die een kaartje had gekocht was er!

Maar per week, of soms bijna per dag begon het beeld toch wel te veranderen. Nu wordt je ook helemaal gek gemaakt door alle media. Je moet serieus je best doen om nog ander nieuws te vinden dan corona nieuws. Het NOS journaal heeft zelfs halverwege het journaal een cliffhanger ingebouwd om ervoor te zorgen dat mensen blijven kijken. 

“Straks gaan we het hebben over de geboorte van de unieke Zezel, en zeer zeldzame kruising tussen een zebra en een ezel maar eerst schakelen we over na Gerri Eickhof voor het UMC die normaal al net te weinig naar de kapper gaat maar nu al helemaal een Afropruik draagt.”

Het is toch erg…. We krijgen gewoon een lokkertje in het journaal zodat mensen niet corona moe worden!

Enfin; ruim een week na het bagataliseren van de ernst gingen de scholen ineens dicht en kregen we de intelligente lockdown en moesten we met zijn allen ‘heel slim’ binnen blijven zitten. En in 1,5 dag tijd werd ik bestookt met mailtjes, telefoontjes en appjes van mensen die lieten weten dat het komende optreden kwam te vervallen. 
Super jammer natuurlijk maar voor mij niet rampzalig. Voor al die artiesten die van die inkomens moeten leven is het natuurlijk rampzalig. Ik heb mijn baan in het onderwijs en die loopt gelukkig gewoon door. 

Het zijn gekke tijden (dat is denk ik de meest uitgesproken zin van de afgelopen 2 maanden) maar dat zijn het wel. Ineens kwamen kinderen thuis te zitten. Ineens gingen we als leerkracht bepakt met 26 tasjes door Zevenaar om al mijn leerlingen werk voor thuis te bezorgen. (Stiekem best leuk om een keer te doen). Ineens voelde ik mij meer een ICT helpdesk dan een leerkracht. In de eerste periode gingen 80% van de vragen die me werden gesteld over het inloggen op alle digitale onderwijs systemen. Meester wat is mijn wachtwoord? Meester ik heb geen flash? Meester ik hoor geen geluid bij het ingesproken dictee! En ga zo maar even door.

Gelukkig wisten de meeste leerlingen na een week alles zo’n beetje wel te vinden en kon het inhoudelijke onderwijs weer een beetje op gang komen. Maar hé, ik heb toch niet vier jaar op de knip-en-plak-academie gezeten om als een soort van belpanel BN’er naast de telefoon te zitten met twee schermen voor mijn neus om kinderen te woord te staan. Ik wil die snoetjes zien! Ik wil ze direct een veer in de reet steken als ze na 20 fouten eindelijk een vraag door hebben! Ik wil ze oppeppen als de moed soms even in de schoenen zakt. Ik wil gewoon zelf zorgen dat iedereen de mond dicht houdt in plaats van dat ik de microfoontjes op mute zet! 

Inmiddels is het 23 april en hebben we onlangs gehoord dat we na de vakantie weer mogen beginnen! Gelukkig! En wat is het fijn om dat eigenlijk eens een klas pubers te hebben die staan te springen om weer naar school te mogen! Daar ga ik ze nog heel lang aan helpen herinneren……

Geplaatst in blogs

Druk? Wat is druk? Wanneer ben je druk?

Gepost op door martijnvanvuuren

“Hoi!”
“Hoi”
“Hoe gaat het met je?”
“Goed hoor….. druk! Met jou?”
“Ja…. ook druk!”

Dit is zo maar de start van 80% van de gesprekken die ik hoor, zie en voer met mensen. Iedereen is druk! 
Maar wat is druk? Is druk uit te drukken 😉 in een aantal uren dat je bezig bent in de week? 
Is het de hoeveelheid werkzaamheden? Is het de aard van de werkzaamheden? Of zijn we gewoon allemaal druk als een soort mode verschijnsel? Moet je ‘druk’ zijn om iets voor te stellen?

Ik weet het allemaal niet zo goed.

Ik krijg heel vaak de vraag of opmerking van anderen dat ik zo verschrikkelijk druk ben. “Waar haal je de tijd vandaan om al die dingen te doen?” “Ben jij ook wel eens thuis?” “Doe jij ook wel eens niets?” Allemaal vragen die ik regelmatig te horen krijg. En ik vind het heel lief hoor. Want blijkbaar maken mensen zich zorgen om mij, en ze zijn altijd goed bedoeld. Maar tja, dan vraag ik me af; wat is druk en is druk goed of slecht?

Ik vind het heerlijk om druk te zijn. (Even voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over hyperactief ofzo…. Mensen dachten vroeger nog wel eens als ze mij zagen optreden met mijn toenmalige dweilorkest dat ik ADHD had. Ooit kwam ik eens een man tegen in Kroatië die mij herkende als die hyperactieve muzikant en na een week camping kwam hij stomverbaasd naar me toe met de opmerking dat ik zo rustig was op vakantie. Hij had altijd gedacht dat ik ADHD had!)

Maar het bezig zijn met veel verschillende dingen vind ik dus fijn!
Ik werk 4 dagen in de week in het onderwijs. En tja… het onderwijs is een drukke baan. Ik hoef het vast niet te hebben over werkdruk in het onderwijs, daar is genoeg over gezegd. Maar om dat vol te houden heb ik het juist nodig om een andere uitlaatklep te hebben. Voor mij is dat zingen, presenteren en het bespelen van percussie, en leuke dingen doen met mijn gezin en vrienden. Dat is wat mij energie geeft, waar ik heel blij van wordt! Ik vind het helemaal niet erg om ‘s avonds na een werkdag achter de computer te duiken om presentaties voor te bereiden, voorstellingen te bedenken of liedjes te studeren.
Ik gebruik mijn dagelijkse ritjes van huis naar Zevenaar om liedteksten te studeren met mijn voorgeprogrammeerde spotify lijstjes. 
En het allerliefst sta ik in het weekend op het podium om mijn passie te kunnen delen met het liefst zoveel mogelijk mensen. Om nog meer inspiratie op te doen ga ik ook nog eens heel graag naar het theater met leuke mensen en mag ik daar ook nog eens mijn mening over geven in de vorm van een online recensie. 

En ja ben ik dan druk? Nee… Want volgens mij is druk een gevoel. Druk is niet uit te drukken in uren of aantal taken. Ik doe heel veel dingen, maar alleen dingen die ik heel leuk vind. En door mijn GRIP ben ik heel bewust bezig met mijn bezigheden, doelen, passie, planning, taken e.d. 

De maand februari is voor mij een maand die je, kijkend naar mijn agenda, zou kunnen bestempelen als rustig. Ik heb maar één optreden met The Musical Night, maar deze maand voelt heel druk. Het is een piekmaand in het onderwijs. Cito-toetsen, rapporten maken, overdrachtsdossiers voor middelbare scholen, adviesgesprekken groep 8, driehoeksgesprekken groep 7, groepsplannen maken en dan ook nog de klas draaien met alle dagelijkse beslommeringen. En dat allemaal in mijn 4 werkdagen! Dat voelt als druk. 

Gelukkig weet ik dat februari een piekmaand is op school en kan ik daar rekening mee houden met alle andere werkzaamheden. Op mijn vrije maandag werk ik aan rapporten i.p.v. aan concerten en de weekenden gebruik ik om bij te tanken na een pittige werkweek. 

En vanaf maart, als ik het in de klas weer een beetje rust krijg ga ik weer los. Er staan alweer 9 optredens in de agenda in 3 maanden tijd. Zie ik daar tegenop…. nee ik heb daar nu alweer zin in!

Dus mensen… laten we elkaar niet meer vragen of vertellen hoe druk we zijn. Maar vraag aan elkaar of we happy zijn? En is het antwoord: nee! Doe daar dan wat aan! 

Geplaatst in Geen categorie

Een leven na Hollandse meesters…

Gepost op door martijnvanvuuren

In mijn laatste blog heb je kunnen lezen dat ik toen mijn laatste “Martijn zingt Hollandse meesters” heb gespeeld. Een voorlopig afscheid van een voorstelling die me erg dierbaar was. 
Een voorstelling die ik ben gaan maken op verzoek van De Buitenpoort in Huissen. Een voorstelling met liedjes die me paste. Mooie verhaaltjes op muziek gezet door de grote van Nederlandse muziekgeschiedenis. Maar ja…. dan ben je op een gegeven moment 2 jaar verder. En dan…? 

Geen idee!!!

Ik weet dat ik heel graag weer iets wil maken. Een voorstelling die bij me past en waar ik alles in kwijt kan wat ik leuk vind om te doen. Maar ja, wat dan?

De gedachten dat ik totaal nog geen idee heb maakt me op momenten onzeker maar geeft me ook energie. Als ik iets wil moet ik ook zelf nu de stappen gaan zetten. En een eerste keer een voorstelling maken is spannend maar volgens mij vind ik het traject in gaan voor iets nieuws nog spannender. 

Maar gelukkig heb ik GRIP nog steeds in mijn leven. (Als je denkt: “waar heeft hij het over?” Moet je even de blog van 31 augustus teruglezen). Nog wekelijks (wat zeg ik, bijna dagelijks) leef ik volgens de principes van GRIP. Mijn agenda, mail en todo-lijstjes zijn straks gepland en geordend en wekelijks houd ik een review waarin ik terugkijk op mijn week en de komende week vooruit kijk.  Ik stel doelen per kwartaal en heb onlangs afgelopen week mijn eerste GRIP-kwartaal review gehouden. En het leuke is… al mijn gestelde doelen voor het kwartaal zijn behaald. Dus tja… dan moet dit lange termijn doel ook lukken.

En doelen voor de lange termijn zijn lastiger dan op de korte termijn maar daarom knip ik dit grote doel op in kleine behapbare doelen. Afgelopen periode stond (wat betreft de voorstelling) in het teken van oriënteren en gesprekken voeren. Ik heb met een aantal mensen gesproken om te brainstormen over wat een thema, onderwerp of aanpak zou kunnen zijn. Wat zijn mijn sterke en zwakke punten en hoe ga ik daarmee nu verder? Die gesprekken hebben leuke ideeën en inzichten opgeleverd waar ik het komend kwartaal mee aan de slag ga. Ik ga komend kwartaal een of enkele ideeën in grove lijnen uitwerken. 

Maar gelukkig betekent een jaar van werken aan iets nieuws niet een jaar niet optreden. Want mijn agenda zit weer voller dan ooit. En hoe leuk is het om na twee jaar Hollandse meesters weer te duiken in nieuw repertoire. Zo mocht ik vorige week twee uitverkochte concerten presenteren en zingen met muziekvereniging UDI, Alarmfase 3 en Rotdweilers in het thema top2000. 

Behalve het dorp (waar ik nooit meer vanaf kom, die heb ik al wel 100 keer gezongen) weer allemaal nieuwe nummers. Lekker bezig met pop liedjes en weer lekker een avondje presenteren en ouwehoeren met een zaal vol enthousiaste mensen.

In december mag ik nog zingen tijdens een koffieochtend in de kerk van Huissen-Zand en in januari mag ik meewerken aan een nieuwjaarsconcert in de Theaterkerk in Bemmel. En volgens mij wordt dat erg mooi. Het bijzondere is dat ik dat samen mag doen met mijn liefste en mijn schoonmoeders klassieke trio Boccaccio. Een concert weer vol met voor mij nieuwe nummers. Ik ga een heleboel mooie duetten zingen, zowel pop als musical maar ook solo een aantal liedjes. Dus als je een keer weer iets heel anders wilt zien….. er zijn nog kaartjes. (Laat het me weten)

Vervolgens gaan we de theaters in met een tour van The Musical Night en duik ik weer achter het drumstel. En staan er ook alweer leuke optredens op de planning in 2020. Daarnaast gaat ook “Hollandse meesters in Concert” starten waarbij ik ga optreden met orkesten in het land. De arrangementen zijn volop in de maak door StoffelsMusic en de eerste reacties van orkesten beginnen ook binnen te komen. 

Het is maar goed dat ik GRIP heb want anders zou deze planning volgens mij nooit te combineren zijn met een vierdaagse werkweek in het onderwijs, een super leuk gezin en lieve vrienden en familie.

Geplaatst in blogs, Geen categorie

Het slotakkoord voor Martijn zingt Hollandse meesters.

Gepost op door martijnvanvuuren

Soms zijn er van die dagen dat je even in je arm moet knijpen om te beseffen dat dingen echt gebeuren. Zondag 10 november was zo’n dag. Voor (voorlopig?) de laatste keer speelden we Martijn zingt Hollandse meesters samen met mijn geweldige combo. En niet zomaar ergens, nee… we mochten spelen in een goedgevulde Theaterkerk in Bemmel. En ik lieg niet als ik zeg dat ik dat een van de mooiste kleine theaters vind die ik ken. Niet alleen omdat deze in mijn woonplaats staat maar vooral door de bijzondere totstandkoming ervan en de fantastische manier waarop ze dat hebben gedaan. Maar de aanloop ging niet helemaal zonder slag of stoot.

Een aantal dagen voor de grote dag begon ik ineens keelpijn te krijgen en begon mijn stem kuren te krijgen. En dan beginnen de zenuwen (die ik normaal gesproken erg weet te beperken) enorm op te lopen. “Dit kan niet waar zijn! Dit mag nu niet gebeuren!!!” Maar het gebeurde.

Ik heb die week alles geprobeerd. Trachitol, tonsiotreen, keelspray, pijnstillers, verse gemberthee met honing, stomen, Islamoos. Je kunt het zo gek niet bedenken. Maar in plaats van dat het beter ging leek het erger te worden. Ok, dan maar naar de dokter.

Na een beetje google werk en een tip van de profs hoorde ik dat er in uitzonderlijke gevallen weleens Prednison wordt voorgeschreven. Zo blijken de grote popsterren ook weleens concerten te redden of musicalzangers een premiere doorgesleept te worden. Dus mijn missie was: Prednison. De dienstdoende huisarts keek me verbaasd aan. “Ok, prednison???? Dat schrijf ik regelmatig voor, voor diverse klachten maar in deze context heb ik er nog nooit van gehoord.”

Goed voorbereid als ik was had ik een Volkskrant artikel klaar staan op mijn telefoon om de dokter te overtuigen. Deze wilde toch even contact opnemen met een specialist in het ziekenhuis. Ook deze was niet heel bekend met dit verschijnsel maar ze durfden het er wel op te gokken.

Dus ik ging naar huis met een strip Prednison pillen. Vrijdag de eerste dosis….. weinig verschil, dus zaterdag ging de tweede dosis erin. En ik had me voorgenomen om uiterlijk zaterdag avond de knoop door te hakken of ik het concert wel of niet door liet gaan. Want zonder verbetering was zingen geen optie. Maar gelukkig kwam er gedurende de dag wel verbetering. Heel voorzichtig heb ik geprobeerd de eerste klanken weer uit te stoten en heb ik me aan een lied gewaagd. En het kwam eruit! Yes! We gaan het doen!!! De kogel was door de theaterkerk.

En zondag bij het opstaan werd dat gevoel bevestigd. Het gaat gewoon lukken. Wat een wondermiddel. Dus nog een laatste dosis pillen erin en gaan! Maar wat een spanning! Ik geloofde inmiddels in het feit dat ik wel enkele nummers kon zingen met deze stem maar gingen mijn stembanden het ook goed vinden om ruim 2 uur de voorstelling te dragen.

Maar zoals het vaak gaat… na het eerste lied zet je dat aan de kant, gaat de adrenaline stromen en dan is het gaan met die banaan. En wat was dat fijn! Alle nummers kwamen eruit. Natuurlijk hoor je zelf verschil en ben je altijd kritisch maar het publiek dat van niets wist heeft het gelukkig niet door gehad! En het is me zelfs gelukt om tijdens het concert te genieten en te beseffen dat ik gewoon in dat prachtige theater mag staan voor een zaal fijne mensen.

Is het dan nu echt afgelopen met de Hollandse meesters? Geen idee.

2020 wordt het jaar waarin ik me ga storten op nieuwe plannen. Vanaf januari ga ik gelukkig wel door met die prachtige liedjes van de Hollandse meesters maar dan met harmonie en fanfare orkesten. Een kant en klaar themaconcert voor ieder orkest in Nederland. Arrangementen van Emile Stoffels en zang en presentatie van mij, compleet met aankleding en beamer presentatie. Dat gaan we proberen aan de man te brengen. (Zegt het voort bij alle muzikale vrienden en familie www.martijnvanvuuren.nl/HMIC)

En ondertussen ga ik brainstormen over iets nieuws. Alle ideeën zijn welkom. Nieuw thema, nieuwe muziek, nieuwe vorm? Alles kan, alles mag! Laat onder deze blog gerust je suggesties achter of mail me.

En het fijne is dat ik al mijn lieve comboleden nog terug ga zien in andere settings. Want wat ben ik deze mensen enorm dankbaar voor alle tijd en energie die ze gestoken hebben in deze concerten. Wieke, Tom, Melvin, Meindert-Jan en Caroline! Jullie zijn toppers!

vlg: Melvin, Tom, Wieke, Martijn, Meindert-Jan, Caroline
Geplaatst in Geen categorie

Hollandse meesters 2.0!!!

Gepost op door martijnvanvuuren

Begin van dit jaar (11 februari) schreef ik een blog over de nieuwe plannen voor 2019.

Daarin vertelde ik over een aantal gesprekken die ik had over leuke plannen voor 2019. Een aantal uitkomsten van die gesprekken zijn inmiddels al bekend. Zo hebben we dit jaar optredens gehad van Hollandse meesters in Overloon, maar ook afgelopen weekend in het verzorgtehuis Liduina. Daarnaast komen er nog twee uitvoeringen in de theaterzaal De Providentia komende zaterdag en zijn we zondag 10 november te zien in een van de mooiste theaters, namelijk De Theaterkerk in Bemmel.

Maar in de blog deed ik ook nog een beetje vaag over een gesprek met een arrangeur. En inmiddels zijn we op het punt dat ik daar meer over kan vertellen.

Zoals gezegd heb ik begin dit jaar contact opgenomen met arrangeur Emile Stoffels van StoffelsMusic. Ik ken Emile eigenlijk al heel lang maar nog niet heel goed. Hij was ooit dirigent in het leerlingenorkest waarin ik speelde, ik zag hem als dirigent van andere orkesten bij uitvoeringen en hij arrangeerde muziek voor het dweilorkest waar ik in speelde. En soms heb je wilde ideeën en moet je de stoute schoenen aantrekken. Best spannend moet ik eerlijk zeggen.

Ik had het idee gekregen dat het misschien wel heel leuk zou zijn om mijn concept van Hollandse meesters aan te bieden aan orkesten in het land. Als muzikant maar ook als presentator van concerten heb ik regelmatig gezien hoe lastig het is voor orkesten om leuke originele concerten te organiseren. Het mist domweg vaak aan enthousiaste leden die tijd, energie en creativiteit hebben om dergelijke concerten te bedenken en te organiseren. Ik dacht: daar kan ik wat in betekenen.
Het idee is er al alleen moet het nog omgezet worden naar een kant-en-klaar-pakket voor harmonie of fanfare orkesten. En tja, daar wordt het lastig. Ik kan namelijk geen muziek arrangeren. Dus toen dacht ik gelijk aan Emile.

Ik heb hem dus een mail gestuurd met mijn idee erin. Althans ik heb een mail geschreven… lang getwijfeld…. wel verzenden/niet verzenden??? Ok… WTF ik doe het!

En dan wachten…….

Na een paar dagen kreeg ik een mail terug van Emile, en wat denk je? Hij was erg enthousiast en wilde graag een keer om te tafel. Dat hebben we dus gedaan en eigenlijk was na één avondje het plan klaar.

Emile arrangeert de muziek uit mijn concert voor orkesten en gebruikt zijn connecties om het idee aan de man te brengen. Het orkest kan vervolgens voor een vaste prijs het totaalpakket boeken.

Het orkest verzorgt zelf een kort programma voor de pauze en na de pauze komt het Hollandse meester blok onder de titel “Hollandse meesters in concert.” Een uur lang liedjes van overleden Nederlandstalige artiesten gezongen door mij en gespeeld door het orkest. Daarbij praat ik het geheel aan elkaar.

Inmiddels is de pagina klaar op mijn website met daarop alle informatie, heb ik een flyer gemaakt, social media kanalen geopend en lanceren we vandaag het concept.

Er kan dus vanaf nu contact opgenomen worden voor informatie of om concerten te plannen. De eerste concerten kunnen vanaf begin 2020 ingepland worden.

Ik heb er ontzettend veel zin in omdat het me erg leuk lijkt om samen te werken met diverse orkesten in het land. Er is niets leuker dan om met enthousiaste en gemotiveerd muzikanten iets moois neer te zetten voor een nieuw publiek. Amateur musici die met passie musiceren en met elkaar willen werken aan een mooi en gevarieerd concert.

Speel je dus in een orkest, ken je muzikanten die musiceren in een harmonie of fanfare? Tip ze gerust de website. Als er vragen zijn kunnen ze altijd contact opnemen.

En voor iedereen die het wilt weten (ik krijg namelijk nogal vaak die vraag)… ja ik loop nog steeds hard. Evy is nog steeds mijn vlaamse buitenechtelijke relatie. Vind ik het al leuk? Nee… dat nog niet.

Geplaatst in blogs

En toen kreeg ik GRIP in mijn leven…..

Gepost op door martijnvanvuuren

“Hoezo? Had je nog geen grip dan? Was je op zoek naar grip dan?”

Nou nee eigenlijk niet! Ik moet zeggen dat ik best tevreden was over…. ja over best heel veel eigenlijk. Ik ben een zeer gelukkig en tevreden mens. “Maar vanwaar die verandering dan?”

Een tijdje geleden las ik een artikeltje over het boek GRIP van Rick Pastoor. Een boek over het geheim van slim werken. Ik dacht…. misschien leuk voor thuis. Een vrouw in huis die ZZP’er is kan vast goede tips gebruiken. Want ik ben niet jaloers op het zijn van ZZP’er en te moeten werken op die plek die ook je thuis is. Dat vraagt planning, structuur, discipline, lef en nog veel meer. Dus ik dacht: Ik koop dat boek voor d’r. Maar toen ik een beetje zat te bladeren door het boek raakte ik toch wel erg nieuwsgierig. Volgens grip moet je ook een accountability-partner hebben dus ik dacht… misschien wel handig als ik ook een beetje snap hoe het bedoeld is. Dus ik begon te lezen….…. en hé dat is effe handig! Dat ga ik doen. Dus ik begon mijn agenda anders te gebruiken, ging als een dolle aan de slag met de app ‘todoist’ en ging een drastische zomerschoonmaak houden in mijn email-account en ben begonnen aan het indelen van mails. Ook mijn evernote app begon ik op te schonen en opnieuw in te delen. 

En om dat vol te houden plan ik elke vrijdag een wekelijkse review en blik ik terug op mijn week. EN tjonge… wat kan ik daar blij van worden! Het geeft rust! Het geeft orde! Het geeft richting! Het geeft structuur! En ik vergeet niks meer! (oei dat is gevaarlijk om te zeggen… Tot nu toe dan!)

En of dat nog niet genoeg is gaat dit alles nog maar over deel 1 van het boek. In deel 2 ga je grip krijgen op je jaar. Ik ging nadenken over mijn passies, vaardigheden en missies. Ik deed een meer dan uitgebreide review op het afgelopen jaar en ging vervolgens doelen stellen en die indelen voor het komende jaar en daar weer taken aan koppelen. 

‘SERIEUS?!’ hoor ik je denken. ‘Ik word al moe bij het idee!’  Maar ik moet zeggen: ik wordt er nog blij van ook! Tja ok, de eerste keer kosten dit soort dingen veel tijd. Formats maken, apps uitzoeken, structuur brengen in je mail, agenda en todo’s maar nu pluk ik er de vruchten van. 

Nu ben ik begonnen aan deel 3. Wat gaat dat nog brengen!? Nou misschien wel de grootste schok voor mijzelf, mijn gezin en mijn omgeving!

Deel 3 gaat over: Hoe je jezelf beter maakt. Het gaat over je zelfbeeld. Het gedrag wat hierdoor beïnvloed wordt en de reactie daar op van anderen en jezelf. En hoewel dit natuurlijk open deuren zijn dacht ik….. f*ck it…… nu zet ik door!

……

Jaaaaaa…. ik bouw de spanning op!! (ga even zitten voor je verder leest!)

…..

(Eigenlijk durf het gewoon niet te zeggen!)

Ik ben gaan sporten! (ik heb je gewaarschuwd!)

Toch vreemd hoe dat werkt! Al 35 jaar sport ik niet. En als het over sporten gaat schaam ik me eigenlijk al die jaren al als ik hardop moet zeggen dat ik niet sport. Nu heb ik de stoute (hardloop)schoenen aangetrokken en ben ik dus wel begonnen met sporten. En het rare is… daar schaam ik me dan ook weer voor. Het voelt een beetje als nog eens uit de kast komen. Maar mensen: HIER BEN IK! IK LOOP HARD! EN IEDEREEN MAG HET WETEN! 

En ja…. al drie keer in de week! Maar ik moet wel zeggen… allemaal dankzij mijn steun en toeverlaat Evy. Mijn Vlaamse mental coach in mijn oortje. Nu maakt ze het me ook wel erg makkelijk om te beginnen. Want op maandag ochtend toen ik voor het eerst mijn sportschoenen onder het stof vandaan hield en wilde gaan beginnen matste ze me enorm. 

Evy zei: “Ok we gaan beginnen en starten met een minuut lopen.” Ik dacht… yo… dat kan ik. Relax! Dus na een minuut zei ze: Over 3 seconde mag je 1 minuut wandelen! Wow Evy! Je bent geweldig! Maar ja…. toen bleek lopen in het Vlaams toch iets anders te betekenen. 

(Dat kon mijn goede collega bevestigen toen hij vertelde dat hij in België ooit eens is aangesproken door de badmeester met de opmerking dat hij niet mocht ‘lopen’ bij het zwembad. Ik vond het een hilarische anekdote als ik me voorstel hoe hij tijgerend verder zou kruipen.)

Met deze openbaring hoop ik mezelf een stok achter de deur te geven. Iedereen weet het nu! Nu moet ik doorzetten! EN ik ga ervoor. Het staat tenslotte structureel in mijn agenda. En de agenda is heilig volgens grip! En ik heb het voor de zekerheid ook maar als terugkerende activiteit in mijn todolist gezet. En als ik het even niet meer zie zitten zegt Evy heel lief in mijn oor: “Je mag fier op jezelf zijn!” En zo is dat!

Dus GRIP heeft mij niet alleen grip gegeven maar nog veel meer. Wil je er meer over weten? Google maar eens of vraag me gerust. Ik wil je er met veel plezier alles over vertellen. 

En nu….. nu kan ik “blog schrijven over grip” van mijn todolist schrappen. 

P.S. Als je je afvraagt of onze ZZP’er in huis er ook blij mee was? Jazeker! Ook zij is flinke slagen aan het slaan! Vet leuk!

P.P.S Heb je al kaartjes voor Martijn zingt Hollandse meesters? 14 september in de Providentia in Gendt en 10 november in De Theaterkerk in Bemmel.
Zie agenda

Geplaatst in blogs

Het gaat gebeuren!!!

Gepost op door martijnvanvuuren

Het was 17 november 2017. Een week nadat ik voor de allereerste keer mijn concert “Martijn zingt Hollandse meesters” uitvoerde in De Buitenpoort in Huissen. Wat was dat gaaf! Ik was zo blij en trots dat het gewoon gelukt was. Alles verliep boven mijn verwachtingen. Maar ja, toen dat klaar was begon het wel te kriebelen. Op die 17 november schreef ik in een blog op mijn site:

Ik zou heel graag mijn Hollandse Meesterconcert nog op andere locatie(‘s) uitvoeren. Heb je ideeën, suggesties of aanvragen? Laat het me weten! (Theaterkerk Bemmel….je mag altijd bellen! 😉

Maar ja…. die Theaterkerk belde natuurlijk niet. Gelukkig waren er wel anderen die belden (of reageerden) en hebben we inmiddels het concert meerdere keren uit mogen voeren. Maar ja… stiekem droomde ik van de Theaterkerk in Bemmel. Want voor iedereen die het niet kent: het is daar prachtig! De oude kerk is omgebouwd tot een echt theater. Geweldige foyer, prachtige zaal met een mooie tribune tot in de nok van de kerk. Alle oude elementen zijn prachtig in ere gehouden maar toch is het een modern theater. Ik heb het elders nog niet zo gezien! En het staat gewoon in mijn woonplaats!!!!

De periode na mijn concert in De Buitenpoort kreeg ik te horen dat het programma voor de Theaterkerk al vol was voor het hele seizoen en dat ik volgend jaar maar contact moest opnemen. 

“Oh ja, natuurlijk….. zo gaat dat met theaters…. daar moet je snel bij zijn.”

Maar ik laat me niet kennen. Dus ruim op tijd neem ik weer contact op!

In de tussentijd was ook Hanneke bezig om de Musical Night te programmeren in de theaterkerk en dat lukte. 3 professionele, ervaren musical artiesten. En dat werd een succes. Ik vond het geweldig om als percussionist mee te kunnen doen aan deze prachtige show met deze geweldige mensen op deze mooie plek.

Helaas kreeg ik een nee. Ik kon natuurlijk de kerk zelf huren maar dat zou wel een groot financieel risico zijn. Helaas wilden ze mijn concert niet zelf programmeren. En natuurlijk snap ik dat. Martijn zingt Hollandse meesters? Who the f*ck is Martijn van Vuuren? Wie kan ze garanderen dat daar nog mensen op af komen als er kaartjes gereserveerd moeten worden. Een gratis concert in Huissen zat snel vol maar ja, als er kaarten gekocht moeten worden….. 

Gelukkig waren er wel andere plaatsen waar we terecht konden. Met veel plezier en succes hebben we de voorstelling mogen spelen in Angeren, Elst en Overloon. Maar ja…. die theaterkerk!!! Dat zou toch wel gaaf zijn! Ik heb de stoute schoenen aangetrokken. Ik dacht: Boeien! Ik probeer het nog één keer! En wat denk je!? Ik werd uitgenodigd voor een gesprek!!!

Inmiddels had ik mooie opnames van het concert in De Kik in Elst, waren er mooie foto’s gemaakt en was er de ervaring dat dit programma goed werd ontvangen en er gelukkig ook veel publiek voor is. En met die bagage in mijn achterzak kreeg uiteindelijk een bericht! Ja, we programmeren het concert in het theaterseizoen 2019/2020! De aanhouder wint! YES!

Zondag middag 10 november 2019 is het zover! Martijn zingt Hollandse meesters in de Theaterkerk in Bemmel. En de kaartverkoop is gestart!

Hier zijn de kaarten te reserveren.

Dus heb je het concert nog niet gezien… zorg dat je erbij bent. Heb je het al wel gezien maar ben je nog nooit in de Theaterkerk geweest? Zorg dan ook dat je erbij bent. OF heb je beide al wel gezien… dan heb je vast zin in nog een gezellige zondag middag lekker meezingen en luisteren naar de mooiste liedjes van overleden Nederlandstalige artiesten. 

En dat is niet het enige. Want ik sta 8 september nog in verzorgingshuis Liduina in Bemmel en zaterdagavond 14 september in de Providentia in Gendt. En daarnaast nog veel leuke andere optredens en ben ik nog bezig met iemand voor een ander gaaf project. Maar daarover na de zomer meer. Wil je op de hoogte blijven? Kijk dan af en toe op de site en in de agenda.